In februari werd Mark Jan 50. 50 zegt u? Yep, unbelievable maar waar. We hadden een borrel met Engelse en Nederlandse Bath vrienden en bekenden georganiseerd in een wijnproeverij. Een voornamelijk Engelse borrel met een hele grote Nederlandse input. Naast vriend Jaap, waren de Vogelwijkmannen overgekomen en maakten grote, en welhaast vernietigende, indruk op de plaatselijke bevolking. Luid zingend binnenkomen, halfnaakte kalender, tall and handsome, van die dingen. Het was bijna meer dan ze aankonden. Inmiddels is ons duidelijk dat het jaren duurt voordat je Engelsen leert kennen (en dan heb ik het voornamelijk over Engelsen uit een bepaalde laag van de bevolking), dat ze dan pas iets over hun innerlijke huishouden kwijt willen en zich dan durven laten gaan op een feestje. Altijd het liefst in hun eigen bulletproof social circle. Tenzij ze teveel drinken per ongeluk, dan laten ze zich vaak gaan op een bijna plaatsvervangende schaamte manier. Schreeuwend, billenknijpend, foute grappen makend heb ik de meest bekakte selfmade rich dudes ten onder zien gaan. Overdag arrogant en niet benaderbaar, op een feestje drugsdrankvrouwen. Vrouwen houden zich bijna in alle gevallen goed en drinken bijna nooit net 1tje teveel. Alsof ze op 'watch service' zijn voor hun partner, zodat er met het Mrs Bouguet (ipv Mrs Bucket) imago niets fout kan gaan. Zeker niet alle Engelsen natuurlijk, maar toch een flinke portie. Hun grote liefde voor verkleedfeestjes is daarom ook verklaarbaar. Als je je verkleed ben je jezelf niet en mag je lekker door het lint gaan.
Anyway, was heel gezellig, werd goed genoten van alle lekkere wijnen en happen (hoewel er blijkbaar iets mis ging met de oesters). Om 1am ging een laatste groep mee naar ons huis om nog wat verder te drinken. Mijn lieve Engelse tante had de smaak te pakken en heeft nog wat gedanst in de keuken (nadat ze drie keer happy birthday had gezongen op lokatie) en wees alle mannen aan die er mochten wezen. Iemand werd nog pissed off omdat er gerookt werd (door Nederlanders natuurlijk) en de laatste stommelde de deur uit om een uurtje of half4. Een succesvolle avondje, zeg ik, dat nog een hoop geroddel heeft opgeleverd achteraf.
De volgende ochtend gingen we om een uurtje of 10 de drank eruit lopen (alhoewel ik me keurigggg had gedragen, al zeg ik het zomaar zelf) met een fikse wandeling richting The Wheatsheaf in Combe Hay. Alwaar bleke mannengezichtjes het aangeboden bier liever lieten staan. Funny!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten