Fashion Museum

In de zomervakantie herontdekken we altijd de plaatselijke musea weer en gisteren bezochten we het 'stoffige' Fashion museum met een vriendin en haar dochter die in dezelfde klas zit als Lotte, Anna en Lara Buxton. Hoewel het museum saaiig lijkt is het dat helemaal niet, veel te zien over mode door de tijden heen met dit keer speciale aandacht voor trouwjurken. Leuk om te zien met prachtige foto's uit de jaren 30. Maar we waren gekomen voor 'Dressing The Stars' een speciale tentoonstelling van kostuums uit beroemde films zoals Pride and Prejudice, Pirates of The Caribbean, The King's Speech, The French Lieutenants Woman, The Last Emperor etc.

Fashion Museum

Nieuwe Hollandsche invasie

Op zaterdag richting Southampton om te kijken hoe het met Haico en Judith gaat die net een paar dagen geleden verhuisd zijn naar de UK. Beetje moral support, misschien een helpende hand en wat gezelligheid. Haico leidt Boskalis UK en werkt dus nauw samen met Mark Jan. Grappig genoeg komen ze uit dezelfde jaarclub Gnoe Delft en kennen elkaar uit een tijd dat ze nog konden horen en lezen zonder hulpstukken. Karlijn en Lot kunnen het heel goed vinden met Lobke en Pien (praktisch even oud) en kunnen zich heel goed voorstellen natuurlijk hoe heftig en ook spannend zo'n verhuizing naar het buitenland is. Wonen prachtig op het platteland en kregen het ook nog voor elkaar om heerlijk te koken op de AGA. AGA, zegt u, jawel AGA. Het status symbool in deze contreien. De AGA kan alles, allesssss. Koken, bakken, stomen, grillen, drogen, verwarmen, knippen, plakken, manicuren en masseren. Ik wil ook een AGA..... punt. Ook nog heerlijk geslapen op de nieuwe slaapbank.

Pien en Lobke gaan naar een zelfde school als Kar en Lot, hoewel niet religious en gelukkig kortere dagen (en geen zaterdagschool). Maar verder gaan zij op school net zoveel leuke dingen meemaken. En terwijl wij langzaam denken wat we na het volgende schooljaar gaan doen, beginnen zijn net hier. We wensen ze een hele mooie en bijzondere tijd! 

Wevers Family

Van Kats Family Visit

Na 3 jaar in Bath kan je merken dat de liefde met The Homeland gillend achteruit rent, bijna niemand komt meer logeren, grrrrr. Zoooo oneerlijk. Terwijl wij zelf zo ongelofelijk trouw zijn, veel bellen en iedereen met regelmaat bezoeken. En bovendien zo leuk zijn. Ha! Maar op donderdag kwam dan toch de hele Van Kats familie aan. Eindelijk weer flink borrelen onder het genot van de laatste Hollandse nieuwtjes en ellelang bijkletsen en slap grappen. De vruchtbare Van Kats/Van Altena familie (want 4 kinderen) liet zich gewillig over het platteland en naar de stad trekken, door Southstoke, langs Royal Crescent, Circus, The Romans Baths...Was gezellig!

VanKatsFamily

Pepijn

Zo. Een heel jaar weggewerkt, holy shit, hoop dingen en niet eens alles genoemd. Paar keer naar London geweest met leuke vriendinnen en mooie tentoonstellingen gezien. Wat concerten gezien en naar theater. Van die dingen. Ook wel eens flink moeten doorpersen om diverse redenen, maar hey, that's normal life.

Het mooiste wat er natuurlijk eigenlijk gebeurd is dit jaar, is de geboorte van Pepijn. Tweede kindje van Frenk en Amber. Nix mooiers dan te zien dat mijn broer die het niet makkelijk had toen hij jong was, zelf uitgroeit tot zo'n leuke en warme vader! Super happy voor ze en trots en best moeilijk om hier te zitten. Grrr.

Prize Giving/Amy Williams

Op de zaterdag na de laatste schooldag (vrijdag) is er altijd de officiele afsluiting met Prize Giving en een spreker. Jurk aan, yikes. Programma; wat bidden, wat zingen, het hoofd van de gouverners spreekt, hoofd van de school spreekt, dan een lange lijst van prijzen voor kinderen die iets bijzonders gepresteerd hebben, afscheid van year 8 met speciale prijzen voor deze kinderen (als je nog niet een prijswinnaar bent geweest, proberen ze dat in het laatste jaar nog goed te maken met een rijtje speciale prijzen), dan een gastspreker, dan nog wat zingen, bidden. Dan krijg je 1 glaasje wijn en done!

Prizegiving is een buitengewoon saaie aangelegenheid doorgaans, maar we werden verrast door wat minder saaie gebeurtenissen dit jaar. Lotte won een prijs voor 'Most Progress in the schoolyear', wat echt leuk is voor dat kleine chickie, ze heeft hard gewerkt uit haar zelf (dat is een beetje beangstigend, hoop niet dat dat te snel opdroogt en het bewijst dat ze waarschijnlijk verwisseld is in het ziekenhuis met een kind dat genetisch bij ons past) en is daarom ook terecht gekomen in de hoogste groep in year 6 volgend jaar. Hoewel haar Engels nog steeds niet helemaal volledig gelijk is aan haar leeftijdgenoten.

Toen kreeg Karlijn met haar team U11's een prijs als Sportteam van het jaar. Helemaal in Karlijn's straatje. Ze gaan in oktober 5 dagen naar Nederland om te hockeyen tegen wat Nederlandse teams en krijgen een masterclass bij de Kievitten in Wassenaar. Ze logeren in Noordwijk aan Zee in een hostel. Ze kan niet wachten. Mij is een beetje onduidelijk waarom Craeyenhout niet een mogelijkheid was, zal wel weer een veiligheidsissue zijn. Ook leuk dus. Enorm blij dat ze allebei een prijs gekregen hebben, dat scheelt een week halve ruzies in de vakantie.

Verder was de gastspreker Amy Williams, Olympisch kampioene vorig jaar in Vancouver, in skeleton. Heel de UK ging staan toen dat gebeurde, het was 30 jaar geleden sinds een individuele sporter Olympisch goud won op de winterspelen. Ze traint toevallig altijd in Bath en ik 'kende' haar al uit de gym waar ik ook met gewichten speel(de). Ze was een frisse spreker en haar verhaal ging voornamelijk over je passie vinden en meer willen geven dan anderen met dezelfde passie en wat dat kan opleveren. Daarna deelde ze geduldig handtekeningen uit en stond ze eindeloos op de foto. Helaas leek ik een licht hysterisch moeder omdat ik een toestel mee had genomen en ik daarom voor iedereen ook foto's moest maken. Heerlijk rustiger ritme, hebben we zin in, alhoewel ik weet dat ik na 8 weken bijna weg wil lopen van huis.

Verder leuke lunch BBQ in de buurt en happy naar huis.

Prize giving/Amy Williams

Vakantie!

Even uiteten om dat te vieren!

Iets klopt niet aan MJ's haarrrr.

People spotting

Eindelijk John Cleese gezien, wonend in Bath bij zijn jonge girlfriend als hij niet rondreist. Stond naast me bij de bananen in The Waitrose. Tja en dan red je het toch niet met je humor, je wil 20 grappige dingen tegelijk zeggen. Iets over die bananen, wink wink nodge nodge, iets dat binnenkomt als een mokerslag en de grote humormeester in een daverende lach doet uitbarsten. Ik viel stil, maar gaf hem een grote glimlach, die schuchter werd beantwoord met een halve glimlach. Arme man.

Sir David

In de top van de mensen die ik bewonder staat ergens hoog Sir David Attenborough. Heb een groot deel van zijn natuurseries gezien. Kan dagen achtereen kijken en naar hem luisteren. Laatst nog gezien 'The Tree of Life' over Charles Darwin en met Lotte samen 'The Amber Time Machine'. Verder heeft hij ook grote verandering gebracht bij de BBC als 1 van de bazen in de jaren 60. En is hij de reden dat een nieuw soort humor programma een plek vond (zoals oa Monty Python). Broer van sir David is ook nog Richard Attenborough, de filmmaker en acteur (Jurrasic Park). Groot was daarom mijn opwinding toen bleek dat Sir David een booksigning zou doen in 1 van de fijnste boekhandels die Bath rijk is; Toppings and Company. Ik zou met een vriend gaan, maar die moest op het laatste moment helaas afzeggen...helaas, niet helemaal, want doordat ik tussen twee groepen van 6 mensen per keer terecht kwam stond ik opeens alleen voor zijn tafel en kon ik even met hem praten. Geluksvogel. Hij is inmiddels 85 en zal dat rondreizen voor booksignings wel niet al te lang meer doen, vrees ik. Overgelukkig en met mijn 4 boeken ging ik weer huiswaarts in de stromende regen.

Op de een of andere manier zijn al die documentaries zo ontroerend. Misschien omdat we zien dat we de natuur zo fundamenteel verkeerd behandeld hebben en behandelen. En dat allemaal omdat de bijbel zegt dat de mens door God is geschapen als zijnde dominant over de natuur en deze mens het recht heeft om alles in de wereld te gebruiken zoals hij wil en te beschouwen als het zijne. Hoe krijg je dat nog recht getrokken.

Henley Royal Regatta

Ah Henley, zo lekker Engels, zo traditioneel weer. Alsof je een film binnen wandelt. Weer een jurk, weer een hoed. Het gaat al een beetje wennen...(nottt). Henley, de beroemde roeiwedstrijden over the Thames. Pitoreske setting, strakke roeiers, keurig dames in wapperende jurken (onder de knie!! er staat iemand bij de ingang speciaal om dat te controleren), heren met roeijasjes, champagne, picknickmanden (zalm, garnalen, salades), van die dingen. We waren uitgenodigd door Claire en Alex Mitchell en het was het kado dat ze gaven aan Mark Jan voor zijn verjaardag. Ook waren er vrienden van ons mee, gelukkig, want degenen die ons uitnodigden zijn een beetje zwaar in de heer en dan moet ik me altijd zo inhouden. Alhoewel ze best een kekke borrel lusten en vreemd on-Engels recht voor de raap zijn. Omdat de familie Mitchell al honderd jaar naar dit evenement gaat, stonden we in de Steward Enclosure, stoeltjes aan het water, tribune, restaurants en sjiekige menschen. En als mensen kijken een hobby is, kom je daar behoorlijk aan je trekken. Zelfs naar de wc gaan is een feest, al die ouderwetse spiegels op al die tafels in het midden. Het sociale aspect speelt hier duidelijk de belangrijkste rol en kijken naar het roeien is voor de meeste mensen ondergeschikt. Er deden overigens drie Nederlandse studenten roeiverenigingen mee, waaronder Nereus. Nu staat nog Wimbledon hoog op de verlanglijst!

Henley Royal Regatta

Die dag dat we gingen folkdansen....

Die dag dat we gingen folkdansen....en dat is alles wat ik erover kwijt wil.

Trooping the Color

Uitgenodigd door Marjolein en Raggy (de militair attachee in London, tevens zwager) en gehesen in kledij het spektakel waard vertrokken we naar London. Helaas ben ik niet een jurkenmevrouw. Waarom dat is weet ik niet, het houdt ergens het midden tussen dat ik mij moest kwellen in door mijn moeder zelfgemaakte rokjes en deerndles en dat terwijl ik een tomboy was en/und misschien is het omdat ik niet de benen van Angelina Jolie heb en een broek mij gewoon beter staat. Godzijdank heb ik niet de benen van Angelina Jolie overigens, want ik zou me heel treurig op mijn 45ste nog een weg benen in te kort rokjes. Godzijdankkkk, voor mijn dochters dan.

Alle informatie over wat Trooping the Color precies is, kan je via deze link vinden. Maar kort en goed komt het hier op neer; het is 'The Queen's birthday Parade' en bestaat als een Birthday parade sinds de mid 18e eeuw. (De hele ceremony bestaat al sinds de 17e eeuw.) Elk jaar wordt 1 van de Footguards geselecteerd om hun Color te paraderen langs de guards. Die zgn Colors waren oorspronkelijk nodig in het strijdveld, zodat soldaten konden zien waar ze bij hoorden. Nu is het ceremonieel en nadat de Koningin een rijtocht langs elk jaar dezelfde route heeft gemaakt, inspecteert zij de troepen. Het is alleen voor speciaal genodigden. Nu is dit niet wat wij gezien hebben. Vanwege de populariteit van het evenement is nu ook de generale repetitie, een week voor the real thing, een bijzondere gelegenheid. En naar deze generale zijn wij gaan kijken. Veel militaire glam en je moet er van houden. Maar heel bijzonder om een keer te zien. Het was ook een prachtige dag en we waren in goed gezelschap. Daarna een fijne lunch in het restaurant van de Saatchi Gallery; Gallery Mess, verrry nice.

Exams en Avebury

Mid juni hadden Karlijn en Lotte hun jaarlijkse exams. Ze moeten dan voor alle vakken een examen doen; Engels (spelling, twee opstellen schrijven en vragen maken over een tekst/textcomprehension), Maths (hoofdrekenen en algemeen), Science, Latijn (Karlijn/300 woorden leren, een tekst kunnen vertalen, een historisch inzicht in de Antieke tijd), frans (een mondeling, een tekst vertalen en vragen beantwoorden), history, geography en religion (inmiddels bij Karlijn de hele bijbel kennen en wat grote moderne christenhelden, nix geen andere religies). Lotte moest het werk van year 5 terug kijken en Karlijn het werk van year 5 en 6. Altijd het naarste moment van het jaar want zitten en leren....met je moeder en vader. Dus MJ doet maths en science en ik neem alle andere vakken voor mijn rekening. Hoe ouderwets, maar het werkt. Sort of. We hebben Latijn een beetje laten sloffen, maar de rest redelijk grondig doorgenomen met de jaarlijkse frustraties, die van hen en die van mij. We zijn toch zo'n twee weken bezig om door de stof te lopen. Om geschiedenis levendiger te maken zijn we naar Avebury gegaan, een prehistoric site zoals Stonehenge, maar dan anders. Wat een geschiedenis dit land en wat een landschap, het verveelt nooit, rain or shine!

Wells Walk III

Voor de derde keer hebben de kinderen The Wells Walk gelopen. De hele route, 20 miles, een sponsorloop voor 'Children in Need'. Met Mark Jan samen en dit keer zonder mij. Wij hadden oude Josephien te logeren, de hond van MJ's zus Marjolein en zij kon 8 uur lopen niet aan. Misschien dat zelfs Beau het niet aan had gekund. Heel knap en trots op ze! Daarna pizza gegeten met vrienden en alle kinderen in Wells. Ook een leuk stadje overigens.

Bootcamp

Een vriendin trok me een jaar geleden mee uit de gym (bij de rugbydudes weg, dat deed wel even zeer) naar Bootcamp en ik ben sindsdien een fan. Hoewel ik zie dat mijn lichaam steviger is, is het helaas alleen niet slanker, want mijn trek is navenant toegenomen. En zoals iedereen weet, die mij een beetje kent, ben ik een wimp als het gaat om zelfbeheersing. Bootcamp heeft voor mij een ander voordeel...mentale balans. Ik voel me heerlijk sterk en licht als ik er vandaan kom en vol energie.

Bake Sale voor National Deaf Children's Society

Maakte dit jaar weer de poster voor de Bake Sale. Dat gaat mij makkelijker af dan bakken, hoewel ik iets best okay's had gedaan qua Baked Raspberry Cheesecake. (Hoewel ik damn nog steeds mijn blik niet terug heb gekregen van de koper van mijn taart. Dief.) Dit keer voor de National Deaf Children's Society voor een lieve vriendin die dat aan den lijve meemaakt, Anna Bennett. Anna doet veel goed werk voor deze society en fietst, om het jaar, een enorme afstand in een far far away country om geld in te zamelen voor dit goede doel. Het is soms niet makkelijk om te beseffen dat wij allemaal luisteren naar haar zoon in een toneelstuk of als hij zingt (heeft mooie zuivere hoge stem) en zij dat zelf niet kan horen. Oliver zit in Year 5, bij Lotte.

Purnow weekend

Zo noemden MJ en ik vroeger die schaarse momenten dat we samen nog op pad konden nadat we twee kinderen hadden gekregen. Ach en wat een weekenden waren het, je veinsde interesse in de culturele stad 'Purnow' (kon elke stad zijn waar het vliegtuig je heen bracht) maar eigenlijk gingen alles over eten en slapen en je riep 'nee joh, dat soort dingen doen we ook veel minder, don't worry' maar boy was dat lekker niet zo! Zoals alles is zo'n weekend tegenwoordig ook een beetje anders, het gewicht is iets meer doorgeslagen naar eten en de stad zien ;-) Ik was nog nooit in Rome geweest en werd hardgrondig verliefd, meteen. We hebben 4 dagen lang eindeloos door de stad gelopen. Ook prettig, zo'n beloopbare stad. Veel gezien en op piazza's gezeten, mensen gekeken, prosecco gedronken. Moet terug, moet nog heel veel keren terug. Oorspronkelijk zou ik alleen gaan, maar omdat ik wist dat MJ heel graag mee wilde, was dat mijn kado aan hem toen hij jarig was. En eigenlijk werkte dat beter, want ik zat nog niet 5 minuten ergens alleen en moest dan rimpelige oude Italiaanse heren van me afslaan. Wanneer is dat overigens gebeurd, dat dat oudere heren zijn geworden. Waar zijn die slanke knappe jonge mannen gebleven. Grrrr!

Rome

William and Kate

Al jaren hield het iedereen ademloos bezig. Maar dan toch eindelijk eindelijk zijn ze getrouwd. And, to be honest, ik vind haar wel wat. Alhoewel een prins natuurlijk helemaal niet met een gewoon meisje mag trouwen. Nope. Wat blijft er nog bijzonder aan. Nee, een pukkelige adellijke freule uit een onoogelijk prinsdommetje, beetje inteelt smoeltje, dat moet het zijn. Beetje lijden toch die Koningshuizen want anders kan en wil iedereen dat wel. En dat mevrouw, kan niet de bedoeling zijn. Je wil er naar kijken met enig mededogen, met een vertraagd medelijden (wat het ook moge betekenen, het klonk op z'n plek). Ja, ze hebben dan die paleizen, die jachten, die hoekige kledij, grote hoeden en bol haar, vaag nuttige reizen naar warme oorden en een streepje voor bij God, or have they?! Maar ja, ze staan dan wel in die crap bladen, ze hebben die enge strakke conventionele tradities, ze moeten weeeeerrrr die wat achterlijke Hollandse spellen lachend en geinteresseerd achter zich brengen ennn ze kunnen alleen vissen in die wat inteeltige adellijke vijvers. Anyway, dat is voorbij, en ik vind haar wel wat, Kate. En nu is ook Albert van de markt (godzijdank, net voordat toch uitkomt dat hij liever een snor zoent). Ging ik nu te ver...skip dit dan onmiddellijk en lees door in het volgende saaiere beleefdere stukje.

Ennnn, weer trippen in The Homeland/eind april

Gekkenhuis, maar heerlijk om iedereen te zien. In Epe, onze geadopteerde familie, langs Mark Jans moeder, Frits en Anjo, Koninginnedag in Den Haag met een te gezellige BBQ met vrienden en Frenk, (hoogzwangere) Amber en Lente en dat alles in 5 dagen. Dat al die gekke lieverds in Den Haag altijd weer tijd voor ons maken, maakt dat we wel van die lui motten blijven houden, damn ;-)

Nederland april

Lente, niet Lente, hoewel die Lente ook te leuk

In april was daar dan eindelijk de lente. April is eigenlijk hier de mooiste maand van het jaar. Veel zon, redelijk warm, prachtige bloesem, heel groen en bloemen overal. Kleurrrr. Enorm van genieten want de zomer sucks generally. In ieder geval tot nu toe. Even klagen over het weer: De zomer SUCKS up to now! Magere temperaturen, nauwelijks zon en monsoon regenbuien. wtf. Disappointed (op z'n Kevin Kline's in A fish called Wanda).

Fiesch

Heb je dat hutje, moet je ook gaan natuurlijk en dus gingen we eind maart naar een langzaam wegsmeltend winterparadijs. Sneeuw nog net genoeg om te skien, maar hey hoe dan ook, zon, bergen, Zwitserse kaas. Af en toe waren te temperaturen zo hoog dat we in korte broek naar buiten konden. Ook niet druk, dus toch perfect. Kwamen ook nog leuke lui tegen zodat we toch weer teveel mochten drinken. Nooit ordinair natuurlijk, pffff, are you nuts??

Fiesch

Pirates of Penzance/Victorian advertising

Eind mei presenteerden year 5 and 6 hun jaarlijkse toneelstuk; A Victorian Extravaganza, bestaand uit een toneelstuk en Victorian 'commercials'. Karlijn deed mee in The Pirates of Penzance, alwaar zij 1 van de vele dochters van de kapitein speelde. Ze had voor het eerst een sprekende rol en was een beetje zenuwachtig maar vooral helemaal gelukkig om deel uit te maken van de hele produktie. Ik heb met een vriendin, Anna, het decor geschilderd. We hadden maar heel kort om dat te doen, dus heel indrukwekkend was het niet maar zelfs met onze kritische ogen konden we zien dat het toch de goede sfeer aan het geheel gaf en natuurlijk heel erg leuk om te doen. Lotte was Queen Victoria in een 'commercial' en had best wat tekst en deed het ook heel cool. Geloof dat dit toch de leukste momenten op school zijn, de uitbundige creatieve kant, art, toneel, muziek. Het is ook best pittig, ze spelen het stuk 3 keer. 1 keer voor de hele school, en twee avonden voor alle ouders. De weken voorafgaand aan het stuk zijn ze extra veel op school voor repetities.

London

Om een goeie balans te vinden voor het keurige blanke wat conventionele maar mooie Bath gaan we met enige regelmaat naar London, soms ik alleen, soms ik met vriendin, soms ik met kids of met z'n vieren. Ergens in maart waren we er ook weer, in ieder geval voor het Katy Perry concert, maar zijn we ook naar het British Museum geweest. Ik kan uren dwalen daar. Nu keken we vooral naar de mummy's omdat Karlijn in het afgelopen jaar en Lotte dit jaar Egypte behandelen bij geschiedenis. Een onderdeel was mummificatie en wat is er beter dan dat eens van dichtbij te bekijken.

Katy Perry

Half maart gingen Karlijn en Lotte naar hun eerste echte popconcert. Katy Perry. Was intitieel een beetje bang voor A big fat PerryPornShow, maar nix was minder waar. Het was een heel funky poppy Disney en een geweldige eerste. We like Katy Perry.

Graphic Design II

Volle maand met opdrachten, dus hier een paar meer.

Lotte 10

Lotte werd in maart 10. Yeah! We hebben de usual gezellig verjaardagsdag doorgebracht, met kado's (en opgestuurde kado's, te lief) en lekker uit gaan eten. Helaas moet haar feestje helemaal wachten tot het laatste weekend van augustus!

Graphic Design

In maart begon ik te werken aan de eindejaars projecten voor mijn eerste jaar Graphic Design. Very hands on projects (omdat je wordt klaargestoomd voor divers werk bij een Graphic Design Bureau, dus niet gericht op art) en heel veel geleerd dit jaar. Zeker wat betreft het werken met alle design programma's. Sloot in mei m'n jaar af met gemiddeld een A, eerlijk gezegd ook hard voor gewerkt. Basisjaar gedaan, nu aan het bedenken wat ik verder wil om me te specialiseren en dan in September verder.