Terwijl London plat ligt door 30cm sneeuw (geen bus rijdt, geen metro, scholen dicht, paniek, paniek etc.), is er gelukkig ook nog een beetje sneeuw onze kant op gekomen! Ik had Karlijn en Lotje beloofd om even langs te komen op school om te kijken hoe het was gegaan met het opzeggen van de poem (goed gelukkig, pfffu). Ik trof Lotje weggedoken in de kleedkamer (alle jongens die een oogje op haar hebben, blijven haar maar plagen, vandaag natuurlijk door de hele tijd sneeuwballen in haar trui te stoppen, the good old dayzzz remember!) en Karlijn met een joggingbroek onder haar rok midden in de sneeuwgevechten met een reuze sneeuwbal en een gemene lach (opluchting van de poem-ellende). Maar met dat bezoek ramde ik bijna het hek van school, daarna bijna een auto en toen nog een muurtje. Slip Sliding Away, my english car had ook een beetje paniek.
Klein staartje...net de kids gehaald. Op het schoolplein scheen niemand zo opgewonden (met springen en al) als ik. Er ligt nl. inmiddels een behoorlijk pak sneeuw en het blijft wel tot...morgen, wauw. Het was meer een 'inconvenience'. Verschillende mensen zeiden; 'the English can't handle situations like this'. Need I say more.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten