En ondertussen sneeuwt het maar door. Een paar dagen geleden verdween de sneeuw, maar elke ochtend worden we wakker en kijken naar een dikker pak sneeuw. Zoals is gebleken kunnen de engelsen niet echt uit de voeten met de situatie (het heeft ook al in 18 jaar niet zo gesneeuwd) en het leven staat elke dag weer stil op verschillende fronten. Veel scholen zijn dicht en het openbaar vervoer heeft het zwaar. Een aantal kinderen kwam de afgelopen dagen al niet opdagen op school, terwijl Lotje en Karlijn elke dag keurig aanwezig waren (goeie ouderwetse hollandse doortastende moedige slagvaardigheid). Toen we vanmorgen wakker werden, zagen we daarom onze kans (ouderwets hollandse spijbelmentaliteit). Eerst de kinderen afgemeld voor de ochtend en een heeeele lange wandeling in de dikke sneeuw gemaakt. Daarna bleek de Poemcompetition niet door te gaan, de school eerder dicht te gaan en behalve de boarders bleken er sowieso niet veel kinderen op school. Dussss Karlijn en Lotje zijn vandaag lekker thuis. Het is een stuk stiller dan normaal buiten en prachtiggg. Nog even genieten, want het schijnt nu -na een weekje- toch echt te gaan verdwijnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten