Post uit Birdland

Weinig dingen zijn leuker dan een spannend pakje per post. Toen we thuiskwamen lag er een pakje voor 'Kruimeltje' van haar liefste tante Pam. Dank schatzi, blije meisjes met spannend boek, we zijn er meteen in begonnen! En liefste Biebs, dikke zoenen en een emmertje liefde terug!

Meer foto's

Wintersport2

Vakantie Fiesch

Na alle sneeuw in Bath gingen wij gewoon in 1 ruk door naar Zwitserland, vuile mazzelkonten! Gek dat ik vaak denk dat ik vooral Mediterrane sferen nodig heb om een heerlijke vakantie te hebben, terwijl elke keer weer blijkt dat die bergen toch het ultieme geluk brengen. Kuhboden, het skigebied boven Fiesch, heeft zo'n geweldig uitzicht, dat je de pracht vaak niet helemaal verwerken kunt. Je blijft het gevoel houden dat je in een decor staat, het kan bijna niet echt zijn, zo mooi. Er lag zoveel sneeuw, dat we even vergaten dat (of 'of') we de aarde aan het verpesten zijn, het leek toch weer mogelijk dat de aarde altijd haar eigen ontwikkeling kiest. Dat zij perioden kent van opwarming, maar dat op een gegeven moment er toch ook weer eeuwen (vries)kou volgen (zie de prachtige documentaire 'Earth Story; The shaping of our world', een dikke aanrader, hij ligt hier), zoals dat altijd zo geweest is. En dat het van nogal teveel pretentie getuigt te denken dat wij zo'n invloed zouden hebben op deze almachtige natuurkracht. Anyweezzz er lag heel veel sneeuw, zoveel hadden wij nog niet gezien (ja, bijna deze hoeveelheid 10 jaar geleden, toen Mark Jan en ik -met Karlijn als erwtje in mijn buik en ik nog geen idee-, met Jaap, Petra, Joep, Steef en Marnix in Fiesch waren...remember?!). De sneeuw stond tot aan het balkon en mijn vader moest een gang graven om in het onderhuis te komen. In de dagen daarna zon, maar er viel ook nog ruim een halve meter bij, waarna de zon zich weer liet zien. Een heerlijke vakantie waarin Lotje meer zelfvertrouwen kreeg (op ski's), Karlijn parallel ging (op ski's), Anjo heerlijk kookte (verwennerij voor mij), mijn vader genoot van kids en wij van zijn grappen (Passau Birkenau en Gummy Kutten). Tochtjes naar Bettmeralp, Kaffee Eggishorn, Uno, Het Weense Debutanten bal en op de terugweg langs Boeta en Helene bij Compiegne alwaar de schoorsteen in brand stond en we aankwamen temidden van brandweerlieden en -wagens. Oh oh ja..en we bij de boot bij Calais aankwamen en Beau's papieren niet klopten en we bijna niet naar de UK mochten reizen (aanstellers!). Never a dull moment. Alleen die reis...die duurt te lang (f***ing 4 dagen reizen, voor 6 dagen vakantie), daar moeten we nog iets op verzinnen.

Wintersport1

Beau al aardig thuis!

Beau is pas 4 weken weer bij ons, maar voelt zich gelukkig al weer helemaal thuis!

UK Chart

Pfuhh, na al die ellende, maar even een muziekje. Op nummer 1 deze week; Lily Allen's The Fear.

Different koekie8; enge televisie advertenties

De engelse, zeg maar, postbus 51 laat hier behoorlijk enge filmpjes ter waarschuwing zien. Deze filmpjes worden overdag uitgezonden en karlijn en lotje zien ze dus ook als ze om 6pm nog even televisie kijken. Ze zijn dermate confronterend dat je er soms helemaal ziek van wordt. Een paar voorbeelden hieronder.




En dan hebben we het nog niet over de campaign die nu gaande is (en waar Lotje niet van kan slapen) van een man die overal om zich heen (op zijn werk, op het voetbalveld, in zijn study, naast zijn bed) een dood jongetje ziet liggen, echt eng dood, bleek en met opengesperde ogen. De campaign van Think!; You live with it! It's 30 mph for a reason! Dit om mensen langzamer te laten rijden. Doodenge advertentie. De vraag is of het werkt? Kinderen worden heel bang van deze filmpjes en laatst zei een moeder al dat moeders in UK altijd bang zijn waar het hun kinderen betreft en daarom veel te overbeschermend. Je wordt bang gemaakt, maar heeft het resultaat, word je niet murw geslagen of klik je snel weg als hij komt (zoals wij)? Ben benieuwd of daar onderzoek naar is gedaan, ik vind nog altijd de beste ad die wij hebben op dit vlak, die van het meisje met de vlieger(?), die wegwaait waardoor de ze opeens de straat oversteekt en dan verschrikt in de camera kijkt en je het remmen hoort...je ziet niks, maar het komt helemaal binnen.

Mr Van Den Akker 48, yes indeed!

Omdat Mark Jan vrijdagavond terug kwam uit Liverpool (en we desondanks even gingen eten bij Wagamama), konden we vandaag pas leuk uit gaan om het te vieren. 48...damn! We zijn gaan lunchen bij de Wheatsheaf, een hoog culinaire pub dit keer, in de race voor een Michelin ster. Heerlijk gegeten in een strakke maar hele gezellige 'Pub', waar we van de baas (een heerlijke bourgondische vijftiger) een glas wijn kregen aangeboden. Omdat we met een natte vinger te lijmen zijn, komen we natuurlijk terug, dat is duidelijk!
Verder hebben wij pappa Mark Jan een drumstel gegeven en hebben al avonden lang geen kind aan hem. Zit 'ie strak te drummen op zijn oudere jongere muziek. Misschien dan toch een bandje beginnen, heren (sorry Harald)? Victor; electrische gitaar (met moeilijk gezicht pielen in een hoekje), Harald zang (in lederhosen), Roel; basgitaar (wild rondspringend op het podium met lawaaihaar), BrEddo; bongo's (ondercooledspel), Pieter; triangel (je denkt, het is een instrument van niks, blijkt er toch nog veel porno uit te komen), Phlip doet een schaarsgeklede 1 mansact (behoeft geen aanvulling) en Axel verzorgt de gigs (in winkelcentra en bejaardentehuizen, maar wel ludiek). De bus zal ook vol zitten met de groupies natuurlijk...zijnde 'The Sexy Shocking Birds' en Pam verzorgt de stufffff (als ze het niet vergeet).
Wat wilde Mark Jan het liefste hebben....een Harley Davidson...nee hoor, geen midlifecrisis...yeah right...

MJ verjaardag09

Sneeuwvrij

Beau en Yoga

Beauddha!

Snow Slide

Sneeuw, sneeuw en meer Sneeuw!

En ondertussen sneeuwt het maar door. Een paar dagen geleden verdween de sneeuw, maar elke ochtend worden we wakker en kijken naar een dikker pak sneeuw. Zoals is gebleken kunnen de engelsen niet echt uit de voeten met de situatie (het heeft ook al in 18 jaar niet zo gesneeuwd) en het leven staat elke dag weer stil op verschillende fronten. Veel scholen zijn dicht en het openbaar vervoer heeft het zwaar. Een aantal kinderen kwam de afgelopen dagen al niet opdagen op school, terwijl Lotje en Karlijn elke dag keurig aanwezig waren (goeie ouderwetse hollandse doortastende moedige slagvaardigheid). Toen we vanmorgen wakker werden, zagen we daarom onze kans (ouderwets hollandse spijbelmentaliteit). Eerst de kinderen afgemeld voor de ochtend en een heeeele lange wandeling in de dikke sneeuw gemaakt. Daarna bleek de Poemcompetition niet door te gaan, de school eerder dicht te gaan en behalve de boarders bleken er sowieso niet veel kinderen op school. Dussss Karlijn en Lotje zijn vandaag lekker thuis. Het is een stuk stiller dan normaal buiten en prachtiggg. Nog even genieten, want het schijnt nu -na een weekje- toch echt te gaan verdwijnen.

Uitgaan1; God of Carnage

Gisteravond zijn we eindelijk een keer samen op stap geweest naar de eerste van een paar theatervoorstellingen die ik gereserveerd heb. De voorstelling 'God of Carnage' werd gespeeld in The Royal Theatre Bath. Onze eerste kennismaking met het theater hier en wat een heerlijke plek. The Royal Theatre Bath is 1 van de oudste theaters van Engeland (1805, hoewel er al een theater stond sinds 1705) en een zgn. bonbonniere (hoefijzerzaal, met rondom balkons, rood pluche, zie foto); vol sfeer, fijn en klein. Of het echt zo klein is, is de vraag, het voelt heel intiem in ieder geval. We zaten Stalls, en dus helemaal vooraan en bijna midden in het stuk. God of Carnage is een stuk van Yasmina Reza, een franse schrijfster, en gaat over twee paar ouders die elkaar niet kennen maar bijelkaar komen omdat de zoon van het ene stel, op het schoolplein, de tanden uit de mond heeft geslagen van de zoon van het andere stel. Buitengewoon beleefd proberen de ouders dit probleem op te lossen, maar krijgen gaandeweg onderling gemene ruzie over verschillende onderwerpen. We vonden het een vreselijk geestig en goed stuk, waarbij je uiteindelijk begrijpt dat er geen waarheid bestaat, alleen je eigen overtuiging en dat die ook gekleurd is door waar je op dat moment bent in het leven en hoe je je voelt. Zoiets. Stof genoeg om, na afloop, nog even door te praten in de kroeg. Alle vier acteurs zijn bekend in Engeland, maar vooral Richard E. Grant omdat hij ook in verschillende Amerikaanse films gespeeld heeft (Hudson Hawk, LA story, The age of Innocence, Portrait of a Lady etcetc.). Wij vonden vooral Roger Allam een heerlijke acteur met een prachtig stemgeluid. Heerlijk avondje!

More Snow en Lotje in PoemCompetition!

Vanmorgen bleek er nog een beetje sneeuw gevallen te zijn en keken we naar een hagelwitte stille wereld. Fototoestel mee naar school en foto's maken dus. Te mooi! Van Chris Stafford heeft de Prepschool vanmorgen de eerste twee lessen vrij gekregen om buiten in de sneeuw te spelen. Kijk..dat dan wel weer! Lotje heeft gisteren de Poemcompetition gewonnen (met 9 andere kinderen) van de groepen 3, heel cool. Uit de groepen 4 zijn ook een paar leerlingen gekozen en hoewel Karlijn niet gekozen is, zijn we ook heel trots op haar, ze had een hele leuke poem van 20 regels (meer dan gevraagd was) die ze helemaal uit haar hoofd heeft opgezegd voor de twee 4e klassen. Alle gekozen kinderen doen aanstaande donderdag mee aan de Poem Competition op het podium in de aula voor de hele Prepschool en geinteresseerde ouders. Is Lotje blij? Ja, want ze wil graag beroemd zijn...maar ze vindt het vreselijk eng tegelijkertijd. Haar Poem is een parodie op 'Mary had a little lamb' en gaat zo:
Mary had a little pet
its fur was black as night
it followed her to school one day
which gave the kids a fright
It made the teachers shout and scream
it gave them such a scare
for Mary didn't have a Lamb..
she had a Grizzly Bear!

Sneeuw

Sneeuw!

Terwijl London plat ligt door 30cm sneeuw (geen bus rijdt, geen metro, scholen dicht, paniek, paniek etc.), is er gelukkig ook nog een beetje sneeuw onze kant op gekomen! Ik had Karlijn en Lotje beloofd om even langs te komen op school om te kijken hoe het was gegaan met het opzeggen van de poem (goed gelukkig, pfffu). Ik trof Lotje weggedoken in de kleedkamer (alle jongens die een oogje op haar hebben, blijven haar maar plagen, vandaag natuurlijk door de hele tijd sneeuwballen in haar trui te stoppen, the good old dayzzz remember!) en Karlijn met een joggingbroek onder haar rok midden in de sneeuwgevechten met een reuze sneeuwbal en een gemene lach (opluchting van de poem-ellende). Maar met dat bezoek ramde ik bijna het hek van school, daarna bijna een auto en toen nog een muurtje. Slip Sliding Away, my english car had ook een beetje paniek.

Klein staartje...net de kids gehaald. Op het schoolplein scheen niemand zo opgewonden (met springen en al) als ik. Er ligt nl. inmiddels een behoorlijk pak sneeuw en het blijft wel tot...morgen, wauw. Het was meer een 'inconvenience'. Verschillende mensen zeiden; 'the English can't handle situations like this'. Need I say more.....

Wok de Dog

Dit weekend, nothing much, behalve eindelijk weer effe tijd voor elkaar. Wandelen en in The Packhorse hangen. Karlijn moest op zaterdagochtend nog naar school en Mark Jan kwam weer terug uit Nederland (zaken en o.a. goed eten met Jaap -en diep lulleh over het leven- en een Gnoe avond in Utrecht met Karel!!). Verder waren we veel buiten met Beaumans. Karlijn en Lotte zijn in de ban van Mamma Mia en Horton (de olifant), omdat we schaamteloos 's avonds voor de film zaten met bord op schoot. Wat random foto's, die ene van dat graf een beetje vreemd misschien, maar je gaat toch weer denken over zo'n mensenleven. Wie waren dat, en was hij treurig nadat zijn vrouw was overleden en trouwde hij gelukkig weer of was het wachten tot die heks er niet meer was zodat de maitresse uit de coulissen kon komen, heeft zij hem vervolgens weer zijn graf in gepest omdat hij geld had. Offfff een gewoon mensenleven, met ups and downs, af en toe naar de kerk, werken voor een paar centen, een biertje in The Packhorse...van die dingen...

Wok de Dog

Bath Kids Blog

Karlijn en Lotte zijn hun eigen blog begonnen. Handig om elke week een beetje nederlands te blijven schrijven, maar ook een plek waar karlijn haar foto's kan laten zien.

http://bathkidsblog.blogspot.com

Op weg naar voorjaar!

Links de kerstroos, een winterplant, u kent hem wel. Rauw en ruw gecorrigeerd door Hanneke (betweter, xx!).