In een strakke witte tent op het grote veld voor Monkton werd gisteren het schooljaar afgesloten. De start was spectaculair te noemen, voor de ontvangsttent landde een prachtige kleine rode helicopter waaruit een opvallende vrouw van eind zestig in een strakke rode sportieve pilotenoverall stapte. De special guest was Jennifer Murray, de eerste vrouw die solo rondom de wereld vloog in een helicopter en dat twee keer. Ze had zelf op Monkton gezeten en kwam de prijzen uitreiken en vertellen over haar avonturen in de lucht. Maar eerst moesten we ons worstelen door een speech of drie, van de voorzitter van het bestuur tot het hoofd van de school (die tot mijn grote schrik, zonder mijn naam te noemen, een brief voorlas die ik had geschreven n.a.v. een zinderende muziekavond). Chris Stafford, headmaster, is overigens buitengewoon begaafd in het schrijven van speeches, serious stuff werd afgewisseld met geestige anecdotes (zoals dat hij op dinsdag altijd schaakt met de 8 en 9 jarige jongens in de schaakclub en tegen 1 van die jongens zei, kom op je kan best winnen en om het je makkelijker te maken zal ik met links spelen, blij ging het knaapje aan het werk en werd lachend verslagen, waarna een ander jongetje Mr Stafford later op de dag zag schrijven en riep, geen wonder dat hij gewonnen heeft, hij is linkshandig). Het gaat natuurlijk goed met de school, maar er zal harder gewerkt worden aan de communicatie, werd ons beloofd (er wordt nu een peperdure state of the art hockeyveld aangelegd, waarvan de financiering niet rond is, twee en een halve ton moet nog uit de zak van de ouders komen en dat heeft geleid tot begrijpelijk ongenoegen), verder nemen de prestaties toe op academisch en sportief gebied. Uit Monkton zijn de afgelopen 3 Olympics, 4 olympische winnaars gekomen, wat behoorlijk cool klinkt. Natuurlijk werden er psalmen gezongen en werd er gebeden, waarna een hele ceremonie volgde waarbij prijzen uitgereikt werden aan diverse uitblinkers (zo'n 40 prijzen) en Mrs Murray haar verhaal vertelde over hoe ze ertoe was gekomen om rond de wereld te vliegen (een stoere lady, die errrg voor competitie is en prijzen uitreiken -niet van dat 'slappe dat is zo zielig voor de anderen' geklets, zei ze- aan de andere kant vuurde ze wel de meisjes aan en zei dat ze hun stempel moesten durven zetten in een mannenwereld). Enfin, we zaten daar in ons beste kleedje mooi te wezen (overigens zonder Mark Jan die een Delfts mannenweekend in Aberdeen geniet) en ik kon bijna niet geloven dat het eerste schooljaar erop zit!
zondag 5 juli 2009
Prize Giving
In een strakke witte tent op het grote veld voor Monkton werd gisteren het schooljaar afgesloten. De start was spectaculair te noemen, voor de ontvangsttent landde een prachtige kleine rode helicopter waaruit een opvallende vrouw van eind zestig in een strakke rode sportieve pilotenoverall stapte. De special guest was Jennifer Murray, de eerste vrouw die solo rondom de wereld vloog in een helicopter en dat twee keer. Ze had zelf op Monkton gezeten en kwam de prijzen uitreiken en vertellen over haar avonturen in de lucht. Maar eerst moesten we ons worstelen door een speech of drie, van de voorzitter van het bestuur tot het hoofd van de school (die tot mijn grote schrik, zonder mijn naam te noemen, een brief voorlas die ik had geschreven n.a.v. een zinderende muziekavond). Chris Stafford, headmaster, is overigens buitengewoon begaafd in het schrijven van speeches, serious stuff werd afgewisseld met geestige anecdotes (zoals dat hij op dinsdag altijd schaakt met de 8 en 9 jarige jongens in de schaakclub en tegen 1 van die jongens zei, kom op je kan best winnen en om het je makkelijker te maken zal ik met links spelen, blij ging het knaapje aan het werk en werd lachend verslagen, waarna een ander jongetje Mr Stafford later op de dag zag schrijven en riep, geen wonder dat hij gewonnen heeft, hij is linkshandig). Het gaat natuurlijk goed met de school, maar er zal harder gewerkt worden aan de communicatie, werd ons beloofd (er wordt nu een peperdure state of the art hockeyveld aangelegd, waarvan de financiering niet rond is, twee en een halve ton moet nog uit de zak van de ouders komen en dat heeft geleid tot begrijpelijk ongenoegen), verder nemen de prestaties toe op academisch en sportief gebied. Uit Monkton zijn de afgelopen 3 Olympics, 4 olympische winnaars gekomen, wat behoorlijk cool klinkt. Natuurlijk werden er psalmen gezongen en werd er gebeden, waarna een hele ceremonie volgde waarbij prijzen uitgereikt werden aan diverse uitblinkers (zo'n 40 prijzen) en Mrs Murray haar verhaal vertelde over hoe ze ertoe was gekomen om rond de wereld te vliegen (een stoere lady, die errrg voor competitie is en prijzen uitreiken -niet van dat 'slappe dat is zo zielig voor de anderen' geklets, zei ze- aan de andere kant vuurde ze wel de meisjes aan en zei dat ze hun stempel moesten durven zetten in een mannenwereld). Enfin, we zaten daar in ons beste kleedje mooi te wezen (overigens zonder Mark Jan die een Delfts mannenweekend in Aberdeen geniet) en ik kon bijna niet geloven dat het eerste schooljaar erop zit!
Lost in interpretation
Mark Jan kreeg vorige week van zijn tweede man een overzicht van hoe je je kan vergissen in hoe je interpreteert wat een engelsman bedoelt. Of dat een hint aan hem was, was niet duidelijk, maar het geeft wel aan hoe complex dat kan liggen hier. Wat voorbeelden:
I hear what you say, zouden wij interpreteren als he accepts my point of view, maar wat ze echt bedoelen is I disagree and do not want to discuss it any further. That's not bad, zou voor ons betekenen That's poor or mediocre, voor engelsen betekent het That's very good. Quite good, zou voor ons betekenen Quite good, voor engelsen betekent het A bit disappointing. I would suggest..zou voor ons betekenen Think about the idea and modify slightly, voor engelsen betekent het This is an order and do it. Oh! By the way, zouden wij interpreteren als This is not very important, voor engelsen betekent het This is serious. I was a bit disappointed that..zou voor ons betekenen It doesn't really matter, maar betekent hier I am most upset and angry. Very interesting, zou voor ons zijn They are interested, voor engelsen betekent het I don't agree. You must come to dinner sometime, zou voor ons zijn I will get an invitation soon, maar betekent Not an invitation, just being polite. Etc. etc, de lijst gaat maar door, om maar aan te geven dat je ieder naar huis kan gaan met een totaal ander idee van het gesprek. Ik was er overigens al achter dat je te pas en te onpas wordt uitgenodigd, maar eigenlijk niet. Zo erg, dat ik helemaal niets meer serieus neem en overal vrolijk en met humoristische ondertoon roep 'moeten we doennn', vaak kom ik dan weer ongeinteresseerd over als blijkt dat het echt een teken van interesse was. Het is een babylonische interpretatie verwarring...gevaarlijk!
I hear what you say, zouden wij interpreteren als he accepts my point of view, maar wat ze echt bedoelen is I disagree and do not want to discuss it any further. That's not bad, zou voor ons betekenen That's poor or mediocre, voor engelsen betekent het That's very good. Quite good, zou voor ons betekenen Quite good, voor engelsen betekent het A bit disappointing. I would suggest..zou voor ons betekenen Think about the idea and modify slightly, voor engelsen betekent het This is an order and do it. Oh! By the way, zouden wij interpreteren als This is not very important, voor engelsen betekent het This is serious. I was a bit disappointed that..zou voor ons betekenen It doesn't really matter, maar betekent hier I am most upset and angry. Very interesting, zou voor ons zijn They are interested, voor engelsen betekent het I don't agree. You must come to dinner sometime, zou voor ons zijn I will get an invitation soon, maar betekent Not an invitation, just being polite. Etc. etc, de lijst gaat maar door, om maar aan te geven dat je ieder naar huis kan gaan met een totaal ander idee van het gesprek. Ik was er overigens al achter dat je te pas en te onpas wordt uitgenodigd, maar eigenlijk niet. Zo erg, dat ik helemaal niets meer serieus neem en overal vrolijk en met humoristische ondertoon roep 'moeten we doennn', vaak kom ik dan weer ongeinteresseerd over als blijkt dat het echt een teken van interesse was. Het is een babylonische interpretatie verwarring...gevaarlijk!
vrijdag 3 juli 2009
De ene Andy weg, de andere door!
In een spannende wedstrijd is Murray vandaag in de halve finales van Wimbledon gesneuveld..is dat erg..nee, want nu ben ik een beetje verliefd op Andy Roddick. Hij speelt aanstaande zondag in de finale tegen Federer, Federer de nummer 1, die verder het charisma van een natte sok heeft. Andy daarentegen, niet alleen aantrekkelijk, maar misschien wel de geestigste tennisser van dit moment. Zo gaat dat met loyaliteit, het ligt al weer op straat. Go Roddick Go!
Hieronder een cynisch interview nadat hij verslagen is door Federer in de Australian Open 2007.
Hieronder een cynisch interview nadat hij verslagen is door Federer in de Australian Open 2007.
donderdag 2 juli 2009
Hot hot hot en swine-flu
Het is hier hothothot op dit moment en iedereen loopt met een dikke laag factor 30 op hun gezicht, want anders krijg je meteen huidkanker en bruin worden is natuurlijk niet chique. Ook is de swine-flu (mexicaanse griep?) nu om de hoek op een school aangekomen. Privatschool Prior Park heeft al 17 cases en hun prepschool heeft nu ook de eerste gevallen. Op de prepschool geeft onze bijleslerares Rianneke les, die van pure voorzichtigheid gisteren ook maar niet kwam. Nou zijn ze hier al snel in paniek, zie boven, maar het komt nu wel heel dichtbij.
De groeten aan..
Wil je nog de groeten doen...ja, ik doe de groeten en liefs aan Petra, die ook regelmatig de blog blijkt te lezen, te gek wijffie!, dan is het nog leuker om hem te schrijven! En ach..wat waren we nog jong..kiek doan..met Jacky Kennedy bril in Parijs en eng en ongemakkelijk is het nooit geworden, blijkt ook weer gisteren...en volgens mij was er ook een wijntje aan te pas gekomen als ik zo het tijdstip bekijk en de soppietekst lees...toch leuk!
Rooting for Andy
When in...do as...Wimbledon is in full swing en we kijken regelmatig een wedstrijd. We zijn natuurlijk allemaal voor Andy Murray, de schot en eerste 'engelsman' die het, sinds Fred Perry 1936, zou kunnen schoppen tot de Wimbledon finale. Afgelopen maandag versloeg hij in 5 sets de Zwitser Wawrinka, het had niet spannender kunnen zijn, een nagelbijtwedstrijd met veel schreeuwen en opgewonden springen in onze woonkamer. Gisteren liep hij makkelijk over Ferrero heen en aanstaande vrijdag speelt hij de halve finale. Het zou een finale Federer Murray kunnen worden....te spannend. Maar heeee, er staat ook nog een Nederlandse in; Quirine Lemoine is net, met een beetje mazzel, doorgestoten naar de kwartfinales (door de als 2e geplaatste Robson te verslaan, die kampte met fysieke tegenslagen) en ontmoet daar de als zesde geplaatste Babos uit Hongarije.
GoeieGast18; Oma Margot
Vrijdag kwam Margot aan. Het is op dit moment meer dan hot hier in dit Enge Land maar we hebben daardoor heerlijk in de tuin kunnen zitten met blik op al die prachtige kleuren (hoewel we het heerlijk vinden in de tuin en er ook regelmatig aan knutselen zou ik niet weten hoe al die bloemen heten, ik kom niet veel verder dan een tulp en Mark Jan noemt alles brem). Veel gedaan ook en eindeloos bijgepraat. Op vrijdag hier dineren, zaterdag met zoonlief naar Bath om te shoppen, zondag per auto naar de Wheatsheaf en lunchen op het terras, op maandag naar de laatste Roundersgame van Karlijn en Lotte kijken, op dinsdag vrouwenshopdag in Bath met Wimbledontea in de Pumproom en op woensdag voorzichtig wandelen en in de middag weer naar het vliegveld waar Mark Jan meevloog naar Nederland. Speciaal programma voor oma, zodat ze bijgetankt en vol verhalen weer huiswaarts kon keren.
Fashionista's!
Verkleden blijft leuk! Hier ziet u Lot gekleed in de onderbroek, shirt, stropdas en schoenen van haar vader, naast haar Karlijn in een witte jurk en schoenen van haar moeder...daarna op hakken met tassen en jassen...en gelachen dat ze hebben...
Abonneren op:
Posts (Atom)
