Kreta, yep verliefd geworden....

Een week geleden kwamen wij terug van twee weken Kreta. Mijn hemel, het lijkt al wel weken geleden....zoals dat gaat, zucht. De eerste week naar Avdou, een plaatsje oostelijk landinwaarts van Heraklion. Daar hadden we een week paardrijvakantie geboekt bij het Engelse Unicorn trails. Een klein familiehotel gerunt door een Kreet (zeg je dat zo) getrouwd met een Zoetermeerse. Een idyllisch plekje met prachtig uitzicht, pool en een manege ernaast. Elke dag heerlijk ontbijt met verse jus en Griekse yoghurt met honing en walnoten, elke avond een Griekse maaltijd naar keuze. Bijna elke dag lagen we te lezen aan het zwembad met uitzicht en maar 1 keer zijn we op pad gegaan om het Lassiti plateau te zien. Het landschap was prachtig, woest, droog en heuvels vol met olijfbomen. De dorpen simpel, beetje lelijk door die eenvoudige bouw en al die electrische bedrading overal, maar daardoor ook echt en eerlijk. Weinig toerisme aan deze kant van het eiland. Een plek waar oude vrouwen op bankjes het leven voorbij zien trekken in hun zwarte weduwenjurken. Ik viel onmiddellijk voor de windmolens die zo prachtig afstaken tegen die strak blauwe lucht. We bezochten ook het banaalste museum ooit 'The Homo Sapiens Museum', op een prachtige plek maar op een hilarische manier bij elkaar geknutseld door een mannetje in een klein hokje bij de ingang. Think Monty Python. En ongelofelijk maar waar...het heeft een eigen website dat niets zegt over de echte plek...ga het zelf zien als in de buurt. We moesten Lotte wegtrekken die in het museumwinkeltje geinteresseerd stond te kijken naar onderzetters met Griekse standjes waar zelfs ik (want ik ben me er eentje) in verwarring van wegliep.

Elke dag reden Mark Jan, Karlijn en Lotte van 18.00 uur tot 20.30 uur paard door de natuur...voetstaps, draf, gallop, the works! Over het land, over paden, door dorpen, door fruitboomgaarden (peren plukken vanaf je paard). Elke dag zelf paard optuigen en erna weer aftuigen en schoonmaken. Daarna pas eten om 21.00 uur. Het was fantastisch en een dikke vette aanrader als je van paardrijden houdt en niet al te luxe eisen hebt. Perfect voor ons dus. Ikzelf ben aan het eind van de week ook meegereden naar een plekje hoog in de heuvels waar zich in de rotsen verscholen een oude kerk bevond. Op die plek werden de kerkschatten verstopt voor de Turken. Heel bijzonder. Het was moeilijk om op zaterdagochtend de spullen in te pakken om door te gaan naar ons tweede adres in Plakias.

De tweede week brachten we door op een Grieks vakantiekamp. Mmmmm...geloof dat we de eerste dag in shock waren...van autenthiek naar in de rij voor het buffet...van een frisse naar een stinkende schimmelde badkamer...van rustig naar een drukke Oosteuropese enclave. Een gunstige prijs (alhoewel we het toch nog pittig vonden) brengt een aftands vakantiekamp (website info over het pakket dat we gekozen hadden; 'twee keer per week een tocht op een glasbodemboot', bleek zelf roeien in een slappe rubberboot die je uit een berg aftandse bootjes moest trekken/'een duiktocht voor het hele gezin' bleek zitten op de bodem van een zwembad met de duikgear -alhoewel de enclave een echte duikschool had die de zee op ging-/twee keer een gastronomische maaltijd...niets van gezien/twee keer in de week een aromatherapie bleek een bubbelbadje voor iedereen/twee danslessen, nix van gezien/een yogales, bleek te moeilijk). De eerste twee dagen wilden we vluchten, maar toen veranderde alles...het eten was goed, we kregen een nieuwe kamer na wat klaagwerk, we vonden het plekje om de dag door te brengen in de toch heel mooie enclave en gingen meer op stap naar de omringende dorpen. Plakias bleek een charmant plaatsje aan de zuidkust van Kreta met boottochtjes naar stille strandjes en heerlijk kleine tentjes om te lunchen. Het enige nadeel bleef dat de receptionist (een Kreet van rond de 60) als een blok voor Mark Jan viel en hem elke dag heupwiegend achterna snelde roepend 'Marcus, Marcus..where are you goinkkkk, I've missed you!' Wij doopten hem 'Mr LaatPapaasPiemelLos'. En ondanks het wiebelige begin hadden we een heerlijke week met veel zwemmen, lezen en boottochtjes. En okee, we zijn er dan achter gekomen dat we niet het soort lui zijn voor een vakantiekamp, niet om het te 'poo poo-en', maar je wilt in je vakantie iets speciaals meemaken of je speciaal voelen en meester zijn van je eigen keuzes...een kamp heeft zo zijn voordelen maar maakt je een kuddedier. En als je dan gaat, hoewel we ons slap hebben gelachen bij Kalypso, misschien toch een andere lokatie kiezen: Kalypso Cretan Village Spa Resort

Crete