What a night, what a night. Na een beetje buurten in Kensington, een terrasje en een wijntje, gingen we op pad naar de O2 Millenium Arena om La Keys te zien. Even nog een Sushi om op de been te blijven en alvast een treetje Mojito's mee naar binnen. Zielsgelukkig met onze plaatsen op rij 10 van het podium ennnn ook nog in het midden...happy happy. Lang wachten, dat dan wel, gelukkig werden we allebei 13 en gingen we klieren. Niet zo lachen voor de omzitters, maar des te meliger voor ons. Misschien lag het een beetje aan de mojito's, neeeee vast niet. Om 21.00 uur begon het concert. Tja, te goed, heerlijke stem, fijne nummers, meeste nummers ballad achtig, wat een powerbabe...stoer en elegant. En zo aaibaar, bijna letterlijk. Hard meedansen op de upbeat. Te kort, dat wel, slechts 1 uur en 15 minuten....is dat omdat ze zwanger zou kunnen zijn....we zagen een klein buikje. Aanrader kortom, ga haar zien...daarna moest ik nog behoorlijk doorzetten met mijn prachtige nicht van 24. Eindeloos kletsen met onschuldige medeconcertgenoten na concert en op naar een nachtclub onder het Hilton (Whiskey Mist), alwaar het Londense Rugbyteam (the Wasps) huishield en the beautiful people van Abercrombie, die hun vrije tijd doorbrengen met gratis diners en nachtclub drinkavonden, dansen..en op pad gaan met The Peas, met Madonna etc. Vaak net op de right time in the right place en onder de 25....en Sophie kende ze. Dus dat werd doordrinken geblazen. Wodka en jus d'orange, alsof je limonade drinkt. En dansen en dansen. Word ik hier te oud voor...maybe, ik voelde me wel voor het eerst een beetje bejaard. Toen zijn we nog over het hek van Hyde Park geklommen omdat we daar een hele goede reden voor hadden...enfin langzaam stortte deze tante in...'How old do you think she is? No, she is not 35, she is 44'...anyway...lopen naar huis en kort slapen, maar gelukkig redelijk nuchterrrr. Super avond, thanks Sophie, doen we nog een keer!
 |
| Alicia Keys |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten