maandag 31 mei 2010

Stone Age and Cheddar





Karlijn perst zich op dit moment door 7 vakken (maths, english, french, science, history, geography and religious studies) revision van een jaar. En heeft het er moeilijk mee. En wij ook. Kom op heeeee, is dat nou nodig, exams, studeren, keep it light het leven wordt al veel te snel serieus (nou ja, westerse standaard dan, ze had ook al vanaf haar 2de blikjes kunnen zoeken op een vuilnishoop aan de andere kant van de wereld). Geschiedenis revision deel 1 gaat over the stone age en om al die feitjes een plaats te geven besloten we om vandaag (Bankholiday, iedereen vrij) naar Cheddar Gorge te gaan (en overigens ja, Cheddar, het stadje van de kaas). Plek waar grotten uit de steentijd ontdekt zijn en een klein museum erbij om naar de leefwijze van deze voorouder te kijken. Dat moet leren toch een stukje makkelijker maken. Een klein uurtje rijden, een prachtige Gorge, helaas bijna geheel verpest door de toeristen industrie. Als ik toch mijn gang kon gaan daar...zou ik er een verstild plekje van maken, zodat je je kan voorstellen hoe deze voorouder in de natuur leefde, een prachtig wandelpad, herten overal, de rivier met vrij zicht, van die dingen. Veeeeeel te veel snackhuizen en enge toeristen kado winkeltjes. Maar goed, we hebben twee grotten bezocht en het museum. Best okee, zeker als je het moet leren voor je exam, heb je toch weer meer een idee waar het allemaal over gaat. Volgende deel gaat over de Egyptenaren...mmmmm....even kijken hoe we dat gaan oplossen?!

Bad Dog


Iets met die opvoeding is toch niet helemaal goed gegaan!

Bath Music Fest



Afgelopen weekend begon het muziekfestival van Bath...overal muziek in de stad, vooral klassiek en jazz. Buiten, binnen, overal. Ook staan er 10 piano's door de stad verspreid waar iedereen die even lekker van zich af wil spelen, zich uit kan leven. Clever. Wij zijn naar de openingsavond gegaan, overal muziek met vuurwerk toe. Deze week gaan we nog vanalles per ongeluk zien, maar aanstaande zondag kijken we bejaardensoul met Martha Reeves and the Vendella's in het park. Herinnert u zich deze nogggg? In de Bath Abbey zong de moeder van Lotte's vriendin Flora (Selina) in het koor, heel heel mooi!

Black Eyed Peas & Shoreditch Hotel

Na kort nachtje, tussen de middag op weg naar Kendra (Canadese, kleurrijk en vrouw van Scott mijn mannenbuddy, wonen ook in Bath, maar hebben jarenlang in London gewoond). Kendra weet eigenlijk alles, is lief en onderkoelt hip en brengt je naar fijne maar ook wicked plaatsen. We hadden afgesproken in Notting Hill voor lunch, beetje struinen, beetje shoppen in Portobello Road en Westbound Grove. Ik was nog niet in Notting Hill geweest, maar werd prompt verliefd op deze relaxte buurt met kleine hippe winkeltjes. De zon scheen, dat hielp ook. Heel stout een 'pornostar' cocktail gedronken bij Beach Blanket Babylon. Ze zijn lid van de Soho group hotels. We sliepen daarom in Shoreditch House; mooi strak, modern en plek waar media mensen en journalisten rondhangen. Heel fijn, met bar en zwembad op dak en uitzicht over de stad, voor betaalbare prijs (voor Londense begrippen dan en voor wat het is). Met zon op het dak gegeten en veel te laat in de O2 Arena. Cheryl Cole gemist (achhh wat jammerrr). Net op de tijd voor de Peas. Het was gedoemt om een kleine mislukking te worden. De plaatsen waren 3 hoog achter, we zaten 3 rijen van het dak...daarom zaten we met piepende oren te lijden door enge rondzingende accoustiek. Ik had gedacht dat het niet echt uitmaakte waar we zouden zitten, omdat BEP toch een beetje een nachtclubsfeer is. Maar mijn groepje bleef strak zitten, terwijl ik toch langzaam in de muziek gezogen werd en natuurlijk toch niet kon blijven zitten en moest dansen. Ik denk dat het een goed concert was...maar ik moet nog een keer naar de BEP's en dan helemaal dichtbij. Yep. Het concert werd overigens afgesloten met Tom Cruise die meezong op 'I've got a feeling'... weird. Heerlijk geslapen, fijn ontbijt en langzaam aan, via Marjolein (fijne lunch in de zon), weer terug naar Bath om Karlijn en Lotte op te pikken. Na dat Londense decadente leven, nu weer een tijdje naar een tandje normalerrrr...hoewelll...ik zit alweer te dromen van mijn volgende Londense tripje...binnenkort. Wil je meer weten over Shoreditch house, klik dan op de link in de rechter marge van de pagina.

Alicia Keys met Sophie

What a night, what a night. Na een beetje buurten in Kensington, een terrasje en een wijntje, gingen we op pad naar de O2 Millenium Arena om La Keys te zien. Even nog een Sushi om op de been te blijven en alvast een treetje Mojito's mee naar binnen. Zielsgelukkig met onze plaatsen op rij 10 van het podium ennnn ook nog in het midden...happy happy. Lang wachten, dat dan wel, gelukkig werden we allebei 13 en gingen we klieren. Niet zo lachen voor de omzitters, maar des te meliger voor ons. Misschien lag het een beetje aan de mojito's, neeeee vast niet. Om 21.00 uur begon het concert. Tja, te goed, heerlijke stem, fijne nummers, meeste nummers ballad achtig, wat een powerbabe...stoer en elegant. En zo aaibaar, bijna letterlijk. Hard meedansen op de upbeat. Te kort, dat wel, slechts 1 uur en 15 minuten....is dat omdat ze zwanger zou kunnen zijn....we zagen een klein buikje. Aanrader kortom, ga haar zien...daarna moest ik nog behoorlijk doorzetten met mijn prachtige nicht van 24. Eindeloos kletsen met onschuldige medeconcertgenoten na concert en op naar een nachtclub onder het Hilton (Whiskey Mist), alwaar het Londense Rugbyteam (the Wasps) huishield en the beautiful people van Abercrombie, die hun vrije tijd doorbrengen met gratis diners en nachtclub drinkavonden, dansen..en op pad gaan met The Peas, met Madonna etc. Vaak net op de right time in the right place en onder de 25....en Sophie kende ze. Dus dat werd doordrinken geblazen. Wodka en jus d'orange, alsof je limonade drinkt. En dansen en dansen. Word ik hier te oud voor...maybe, ik voelde me wel voor het eerst een beetje bejaard. Toen zijn we nog over het hek van Hyde Park geklommen omdat we daar een hele goede reden voor hadden...enfin langzaam stortte deze tante in...'How old do you think she is? No, she is not 35, she is 44'...anyway...lopen naar huis en kort slapen, maar gelukkig redelijk nuchterrrr. Super avond, thanks Sophie, doen we nog een keer!

Alicia Keys

zaterdag 29 mei 2010

Fleur en Bieb op jeugdjournaal

Prinses Laurentien op bezoek bij Heldringschool in kader van het zwerfboek. Fleur, Bieb, Noa, Teddi, Friso en Daan!!! Te leuk!

zondag 23 mei 2010

Wandelen, Wheatsheaf en Wijn

Zonnig weekend

De 'Little House on the Prairie' tune kwam spontaan opzetten bij bovenstaande foto.....

Exams en First Grade

Karlijn is begonnen aan de revision van alle stof die ze dit jaar gehad heeft op school. De examens worden de week na de vakantieweek afgenomen. Vinden we het leuk, nee, dat vinden we niet leuk (ze is 10, for crying out loud), maar middels een spaarsysteem kregen we haar aan het werk. De vakken; English, Maths, French, Science, History and Geography.

Lotte oefent ondertussen een aantal gitaarstukjes om te laten horen tijdens haar eerste gitaar examen waarmee ze dan haar First Grade haalt....zeg maar het eerste stapje op weg naar een roemruchte carriere als RockChick.....




Pielen aan Pechtold



Zo. Wij hebben ons stemrecht uitgeoefend. Gisteren kwam de brief. Vanmorgen in de zon hebben we allebei gestemd. Natuurlijk was ik weer veel te eager...met zwart het hokje ingekleurd, moest rood zijn....frustratie...zoeken naar rode pennen....sukkel, lees het dan ook eerst....pielen om rondje weer wittig te krijgen....toen Andre Rouvoet besmeurd met rode nagellak....meer gummen....toen rondje rood....damn, gedoe. Een aantal partijen zei ons nix maar intrigeerde ons wel; De Piratenpartij? Mens en Spirit (MenS)? 1 Partij had helemaal geen naam maar was wel optimistisch genoeg om tegen de 40 potentiele kamerleden voor te leggen. Pielen aan Pechtold derhalve (hoewel...meer Pechtold Peelen). Nu dan wachten op de 9e!

Lush afternoon


Het weerrrrr, the Weather.....happinessssss! 25 graden, strak blauw, hangen in de tuin met Bel op bezoek! Jammer van mijn rode bikinibroekje die daar aan de lijn hangt....

Meisjespraat met Nutella

Hidden Cam was de bedoeling (om te laten zien hoe goed er Engels wordt gesproken), maar het werd geiten, likken uit de Nutella pot en zwaaien met messen....deze moeder is gezakt voor het onderdeel 'tafelmanieren bijbrengen'! Well, you can't win them all! Links verborgen zit Lotte's vriendin Bel, rechts verborgen zit Karlijn.

zaterdag 22 mei 2010

Kiek us wat ik uit de tuin pluk op zomaar een zaterdagochtend heel vroeg....!

Ik wens u hetzelfde prachtige weer dat wij hier hebben! Zei ik prachtig, ik bedoelde schitteronddd! Gisteren had ik net dat derde wijntje niet moeten drinken en werd daarom vanmorgen om half zes wakker in een wereld badend in ochtend gloren, onze hertjes in het jonge graanveld achter het huis en met vogels die schandalig hard hun amoureuze drang de wereld in schalden. Zo. Anyway, ik plukte deze prachtige pioenen, kiek us!

Eerste Cricket Match


Lotte speelde gisterenavond haar eerste echte cricketmatch ooit tegen het jongens team van Cricket Club Biddestone. Omdat er maar weinig meisjesteams zijn, zeker in haar leeftijdsgroep (under 11's) spelen The Spears van Bath Cricket Club eigenlijk alleen maar tegen jongensteams. Het was een prachtige warme avond en op een cricket veldje in the middle of nowhere zaten ouders in het gras met picknick mandjes in de zon. Vraag me niet naar standen of andere details van de wedstrijd, keine blasse Ahnung, maar Lotte deed het zo gek nog niet als jongste van het jongste team. Ze bowlde redelijk goed en batte heel erg okee en sprong de hele tijd opgewonden heen en weer (toink toink) omdat ze het zo leuk vond. Ze waren om 8pm pas klaar, redelijk laat, en bleken netttt verloren te hebben. Het leuke is natuurlijk dat ze op deze manier ook weer andere kinderen leert kennen (geen prive school of halleluja kinderen, heel verfrissend) en deze moeder ook! Vandaag gewoon weer naar school. Tough cookie!

Speciaal voor Daan een link naar Bath Cricket Club!

En ja ja ja, ik zal me deze week eens even invreten in de regels van het spel!

donderdag 20 mei 2010

Athletics Day





Gisteren, op een prachtige zonnige dag, vonden de Athletics wedstrijden plaats op Monkton Prep School. Op verschillende onderdelen streden 7 scholen tegen elkaar in Far Jump, High Jump, hardlopen, estafette, ver gooien, speerwerpen, hordenlopen etc. Niet alle kinderen van groep 4 tot en met 6 deden mee, alleen als je geselecteerd was voor een bepaald onderdeel mocht je de eer van de school verdedigen. Lotte deed mee met ver werpen, werd vierde, en deed mee met estafette en werd daar derde. Karlijn deed mee met speerwerpen en werd, tot haar eigen verbazing (want jongste deelnemer), derde. Al met al werd er hard gewerkt, zaten vaders en moeders in het gras in de zon aan te moedigen maar kon Monkton het niet verder brengen dan een vierde plaats in de eindscore. 'So what!' is dan mijn credo waarmee ik dan behoorlijk wat ouders overstuur krijg, ambitieus als ze hier zijn voor hun kids en de school.

Beau niet langer FKC...


Hoewel Beau inmiddels was omgedoopt tot FKC (Fat Kurt Cobain), moeten we rapido op zoek naar een andere naam voor dit hondenkind..bleek dat onder die enorme bos haar toch nog een slanke hond verstopt zat.....misschien gewoon weer terug naar Beau dan!

De techniek staat voor nix

Soms is het handiger om samen aan 1 tafel te zitten om iets te regelen, maar hee...zo kan het ook!

Niks niet uit voorlopig....



Geheel onschuldig zaten MJ en ik te ontbijten, toen Karlijn, Lot en Elsie verkleed naar beneden kwamen....ik zeg voorlopig nog helemaal niet naar de disco....ik word nu al zenuwachtig...

dinsdag 4 mei 2010

Robin Hood

Ergens half mei is hier in de UK de premiere van Robin Hood met Russell Crowe in de hoofdrol, geregisseerd door Ridley Scott (zelfde combi als Gladiator). Met deze nieuwe epic movie op komst is het interessant om te weten wat er nu eigenlijk bekend is over Robin Hood. En je voelt het al, er is vrijwel niets bekend over deze held, ook niet of hij echt bestaan heeft. In 12e eeuwse verslagen komt hij voor het eerst voor, genoemd als crimineel/outlaw. Later ook in verhalen, in heldendichten en ballads, waarbij onduidelijk is of Robin Hood een nickname was of een echte naam. Uit de heldendichten zou blijken dat hij een gewone man was (geen aristocraat, zoals later geromantiseerd), vechtend voor de armen in Nottinghamshire, Sherwood Forrest. Dat hij sterke aanhanger zou zijn geweest van de afgezette King Richard the Lionheart, komt niet uit de oudste verhalen naar voren en wordt door historici betwijfeld. Door de tijden heen ontwikkelde hij zich van vechtersbaas (voor de armen?), tot de grootse held die we nu kennen, als de Robin Hood held van de armen, vechtend tegen de kwade sherrif van Nottingham, liefje van Lady Marian en zorgde hij er mede voor dat Koning Richard Leeuwenhart weer kon retourneren naar het land dat geregeerd werd door zijn foute dictator broer John. En alles kwam recht! Heldenverhalen, wat ook hun historische waarde, blijven toch lekker. 'Cause we do like our heroes!

General Election 2010


Over twee dagen stemmen de Britten in The General Election 2010 voor een MP per kiesdistrict (650 in totaal) voor het parlement. Het Britse Parlement is ingedeeld in twee Kamers; The House of Commons (het Lagerhuis) and The House of Lords (het Hogerhuis). Alleen de parlementsleden voor The House of Commons zijn verkiesbaar. Itt tot ons bestel in Nederland (evenredige volksvertegenwoordiging) hebben de Britten een meerderheidsstelsel (het koninkrijk is verdeeld in de genoemde 650 kiesdistricten waarbij elke partij 1 kandidaat aanwijst waarbij die met de meeste stemmen voor dat district -kan ook minder dan 50% zijn- het hele kiesdistrict representeert). Nadat de Labour Party (zeg socialistische centre left partij) sinds 1997 aan de macht is geweest (met eerst Tony Blair en toen Gordon Brown als Prime Minister) en zich worstelde door oorlog, terrorisme, declaratieschandalen en een economische crisis, ziet het er waarschijnlijk naar uit dat de Britten op 6 mei in meerderheid Tory (Conservative) gaan stemmen en David Cameron de nieuwe Prime Minister zou kunnen worden. De derd-grootste partij, die niet het land zal gaan regeren (want te klein), the Liberal Democrats (leider Nick Clegg), wil vooral zijn balance of power binnen het Parlement behouden. Nieuw zijn hier de televisiedebatten, waarbij tijdens het eerste prime time debat ooit, Nick Clegg als winnaar uit het debat kwam en een enorme boost kreeg in de polls (en dus onrust in het land over de impact van televisiedebatten). Het tweede televisie debat werd gewonnen door David Cameron en weer Nick Clegg en bij het laatste debat een week geleden kwam David Cameron het beste uit de bus, zodat het ernaar uitziet dat de Tory's de verkiezingen wel zullen winnen. Er is altijd het gevaar van een 'hung parliament', waarbij geen 1 enkele politieke partij de grootste meerderheid heeft (en er dus een coalitie moet ontstaan of een minderheidsregering), maar dat komt hier zelden voor (ivm single member districts zoals boven uitgelegd en de zwakkere regionale partijen). Zelf zou ik LibDem stemmen, als ik mocht (helaas niet, hoewel we hier ook belasting betalen, mogen we wel regionaal of op gemeenteniveau stemmen maar niet bij de landelijke General Election), de partij die ook het dichtste ligt bij D'66, de partij waar ik in Nederland op stem.

maandag 3 mei 2010

Toffs and Toughs

Deze foto (van fotograaf Jimmy Sime, 1937) stond laatst in het tijdschrift van The Economist in het kader van; 'beroemde foto, wat is het verhaal erachter'! Ik vond het een prachtige foto. De foto heet Toffs and Toughs (zoiets als Gelikte heertjes en Straatjongens). Twee Harrow boardingschool jongens wachten in hun Sunday dress op hun ouders die komen naar de beroemde Eton/Harrow cricket match at Lords (even beroemd als de paardenraces van Ascot en het roeien bij Henley, posh-e aangelegenheden). Het was aan het eind van de term gebruikelijk dat ouders en kinderen naar deze match gingen kijken en daarna mochten de kinderen dan voor de vakantie mee naar huis. De lange jongen reed mee met de familie van de jongere jongen links, vandaar dat hij zo ingespannen de straat in kijkt, omdat hij deze ouderejaars jongen niet wil teleurstellen met ouders die veel te laat komen. Terwijl ze wachten staan drie 'volkse' jongetjes te kijken. De jongetjes spijbelden van school in de hoop wat geld te verdienen door koffers te dragen. De afstand tussen die twee werelden (zeg 'upperclass/workingclass') komt zo goed tot uitdrukking. Het werd een hele beroemde foto...afgedrukt op puzzels, voorkanten van boeken over het Engelse klassenstelsel etc. Het artikel vertelt over hoe deze foto een symbool werd van het klassenstelsel, over de mythevorming van de foto en wat er van de jongens geworden is. De 'Toughs' bleken een gelukkiger leven te hebben gehad dan de 'Toffs'. Een internet artikel sloot af met: 'So there it is, the story of five English boys whose lives touched for one brief morning in 1937 outside Lord’s cricket ground. And the morale of this story? Damned if I know, except that it is far more complex than a simple tale of class, of privilege and deprivation.'

Het hele verhaal vind je hier; Five boys, the story of a picture.

zondag 2 mei 2010

London is the place for me!


Weer eens op pad naar London Town dit weekend voor een receptie van de Nederlandse Ambassade ter gelegenheid van Koninginnedag. Smart setje kleren mee...designer oranje topje, witte wijde broek, blauw jasje, oranje tas, hoge hakken, van die dingen. Everything to impress the people, dat snap je (geen foto's helaas). We werden donderdagavond ontvangen in de receptiezaal van The Royal Hospital Chelsea, een prachtig historisch hospitaal voor veteranen alwaar wij heerlijke canape's kregen aangeboden, heerlijke wijn en gelukkig ook de bitterballen en haring voorbij kwamen. Nadat de ambassadeur het woord genomen had, zongen wij nog de gebruikelijke 2 coupletten van het Wilhelmus en riepen wij 'hoera'. De sfeer was goed, net leuk posh maar toch gezellig. Veel zakenmensen. Net toen ik na mijn gebruikelijke 'get-me-in-a-happy-happy-mood'-2 glazen wijn vrolijk circle hopte, werden we na 2 uur streng naar buiten gedirigeerd. Toen moesten we de kroeg in, dat spreekt voor zich, alwaar Mark Jan zaken deed met Rob Basten Batenburg en ik in een interessant gesprek terecht kwam met een redacteur van de Financial Times. Toen naar Marjolein en Raggy voor de afterparty, was gezellig!
Marjolein en Raggy wonen in een te leuk appartement in Brompton Kensington, de neighbourhood to be...helaas onbetaalbaar geworden voor mere mortals, maar een geweldige stepping stone om te avonturen in de stad. Op vrijdag trokken we met de metro (premiere voor Karlijn en Lotte) naar hartje stad voor een wandeling over de Southbank. Eerst die indrukwekkende St. Paul, waar Karlijn en MJ helemaal tot in de koepel klommen...hoog hoog hoog! Over de Southbank, bruisend van kunst, cultuur en citylife. En waar de zo geslaagde mix van moderne architectuur en al die historische landmarks zo heel erg uit de verf komt. Hoe meer ik rondliep hoe meer ik van 'liking London' naar 'loving London' ging. Over the London Bridge naar London Tower. Hoewel niet al te goedkoop om te bezoeken, een feest van historisch grootse momenten. De bouw begon in de tijd van Willem de veroveraar, zeg maar 11e eeuw, op de lokatie waar daarvoor al een Romeins fort had gestaan. Door alle eeuwen heen werd het fort door vorsten gebruikt als residentie, als gevangenis en executieplaats voor belangrijke aristocraten en geestelijken, als wapen opslagplaats en tevens kazerne. Het is o.a. de plaats waar Queen Elisabeth I een tijdje gevangen zat omdat haar halfzus, Queen Mary, bang was dat zij haar kroon aan haar zou verliezen (de dochter van Anne Boleyn en Henry VIII). Het is ook de plaats waarvandaan Anne Boleyn trouwde met Henry VIII, maar waar zij later gevangen zat en ook werd onthoofd. Om maar wat korte momenten in de Britse geschiedenis te noemen. Met de metro naar St James's Park, waar honderden eekhoorns van links naar rechts schoten en zo gemotiveerd zijn om te snoepen dat ze uit de hand eten. Wij blijven bij het kleine groepje horen dat dol is op eekhoorns maar we zijn veruit in de minderheid, de meeste mensen beschouwen ze toch vooral als boomratten. Een wijntje in het park en op naar huis, waar we bij Marjolein pasta aten. De volgende dag liepen we na het ontbijt naar Hyde Park. Heerlijk zonnetje, op terras. Heel erg vakantie gevoel. Wandelend langs Buckingham Palace, langs the Gumball 3000 (een heftige batmobielen race van 3000 miles over de hele wereld/think 'Cannonballrun'-dit jaar van London naar New York via Amsterdam-, waaraan vooral bekende rappers meedoen, idioten en ook zangeres Eve -tegenwoordig ook bekend van Glee) naar Haymarket Hotel waar Sophie werkt. Daar had zij voor ons champagne klaar met aardbeien en trakteerden wij Marjolein (voor haar verjaardag alvast) en Raggy op nog meer champagne en heerlijke happen in de Brumus Bar. Sophie gaf ons een rondleiding door dit te coole hotel met hippe bar. Go and see it (and bring your money...lots of it!)! Met de bus naar huis en auto in en terug naar Bath. Heh, dat was leuk!

London

Freedom at last...


Nieuwe paspoorten aangevraagd en ontvangen......halleluja!

Wells Walk


Vorig weekend was het alweer tijd voor onze tweede Wells Walk. Een beetje vreemd omdat het plaatsvindt in de laatste term die altijd zo snel voorbij gaat. Wells Walk alweer dus, en op weg naar het einde van het tweede schooljaar voor Karlijn en Lotte. How time flies....De Wells Walk is een charity walk voor het Save the Children Fund. Je laat je als familie sponsoren en doet The Walk. Wij liepen dit jaar weer 20 kilometer naar het prachtige historische plaatsje Wells. The Wells Walk heeft helaas dezelfde rare afwijking als koninginnedag in Nederland...drie weken prachtig weer en op de dag zelf tussen zon, miezer en hoosbuien. Heel apart..je zou zeggen dat deze charitywalk prachtig weer verdiende...mmmmm big MonktonGuy in the Sky? Anyway, het blijft een prachtige wandeling en een gelegenheid om de halve school weer eens op een andere manier mee te maken. We vertrokken om half 11 en kwamen om half zes moe maar voldaan aan!
Wells Walk II