Rock In Peace

Michael Jackson dood....toch maar even een stukje. Gek dat je bij iemands leven denkt dat het zo hoort te eindigen. Bij hem kon het niet anders dan zo denk ik. Niks hysterisch, maar wel een beetje weemoedig, zoals ik aan Kar en Lotje in de auto naar school uitlegde, die muziek speelt zo door je eigen leven met coole nummers tot vaak ook groeiende irritatie over het freakgehalte, de hoge oohs, met die kruisgreep. Op een gegeven moment was het ook een beetje klaar, toen was het ook niet meer echt cool en hield ik ook van de wat heftigere bands (en Prince was toen hipper), na een tijdje ging hij er idioter uitzien, maar werden de nummers zo sociaal bewogen, heel knap en aangrijpend (met die gospel koren) totdat dat thema ook een beetje klaar was en zich herhaalde. Maar nu ik naar de top 40 Michael Jackson nummers luister zitten er terugkijkend zoveel goeie nummers tussen en sommigen zullen tijdloos blijven, denk ik. Liberian Girl, heb ik me net gek om gelachen, zo van de jaren 80, met precies die filmsterren etc. Sommige nummers was ik een beetje vergeten, zoals Will you be there (uit Free Willy), zit zo'n lekker ritme in en dat lekkere koor. Het was vast niet makkelijk om Michael Jackson te zijn, geniaal en briljant muzikaal, gevoelig, eigenlijk altijd een klein jongetje geweest omdat hij het niet geweest is, ongemakkelijk met de harde wereld, vast eenzaam etc en dan nog even los van alle rotzooi eromheen. Hij was ook mannelijker op het podium dan ernaast. Ik moest soms zelf ook Michael Jackson een beetje uitlachen...die doekjes over de kinderen. Vandaag vertelde de vriend en voogd van de kinderen dat die doekjes er waren zodat die kinderen op andere momenten gewoon met hun vrienden door de stad konden lopen om naar de film te gaan. Een manier om te proberen ze toch een zo normaal mogelijk leven te bieden naast zo'n extreem beroemde vader...logisch en waarschijnlijk toch niet slecht bedacht, want het schijnt gewerkt te hebben, die doekjes alleen als vader meeliep...ik had de nadruk alweer op de freak gelegd. Anyway...ik zei laatst tegen iemand 'ga naar Michael in London, want dat is vast de laatste kans' en hier zeggen ze dat hij die 50 (!) concerten no way had volgehouden met zijn conditie, dus het heeft zo moeten zijn. Curtain call for Michael Jackson, maar die muziek die blijft!

Okee, nog even Man in the Mirror (koor aan het eind, ijzerrrrsterke tekst, yep, wil je toch echt weer een change maken!, net zoals in Earth Song overigens, zie Blog paar maanden geleden).



en dan zo lekker jaren '80:


en interview in 6 delen...toch redelijk relaxed en niet zo freaky als ik in mijn herinnering heb...ja, die klus, what was he thinking??

Scooters

We hebben inmiddels al 10 maanden niet meer gefietst en dat is raar...Het hoort toch een beetje bij onze cultuur en het klopt niet helemaal dat die fietsen sinds de verhuizing ongebruikt in de garage staan. Ga dan fietsen, zou je zeggen. Maar fietsen is hier meer een 'Extreem Sport' of een hobby voor mensen met een deathwish. Geen fietspaden, alleen in recreatie- en wandelgebieden, en hele smalle straten waar mensen doorgaans al te hard rijden. Om het schooljaar af te sluiten hebben wij de kinderen een kado gegeven voor al hun inzet dit jaar, want het was best pittig. En omdat ze zo graag zouden fietsen naar school, hebben we ze nu een tienerstep gegeven, die meer fiets is dan step en toch over de stoep kan. Opgelost en gaat nog jaren mee! Let op, het wordt nog een rage....en ik....ik jog er rustig achteraan.

GoeieGast17; GoodTimesWithTheBoekholtGirls

Wat een eer om bij ons te willen aanschuiven als je met je twee dochters een hiephiephoerareisje maakt. Op dinsdagavond kwamen The Boekholt Girls borrelen in de tuin en bij ons eten. Wat was het knus, heerlijk gezellig en ik was ook weer net toe aan mijn periodieke knuffel met lekkere vriendin. En aldus deden we...bijpraten, wijnen, slapouwehoeren, lachen en nog maar een hug dan. En wat een lekker weer, ook nog, kon niet beter. Op woensdag nog wandelen naar Combe Hay en heerlijk lunchen in de zon bij de Wheatsheaf, alwaar we een half uur te laat aan kwamen vanwege inheemse lok in Engelse tuin en een zeldzame Bee orchidee met pup, niet pub. Op de stoep toch een kleine snotter en daar gingen ze weer voor nog een dag zonder het Badmeisje, ware het niet dat Pam haar tas is vergeten en ik die zo maar ga brengen, tja dan nog maar even koffie drinken op een terras en wattt..is het al lunchtijd..laten we dan maar iets eten..B&B No4Brockstreet is overigens misschien niet helemaal voor niks, maar extreem goed gekeurd en midden in het centrum tussen The Circus en The Royal Crescent, een aanrader dus (zie website link in marge).

GoeieGast16; Searching for George Bibby

Jacqueline, mijn tante, heeft een tijd geleden een reisprijsvraag van RTL4 klip en klaar en helder gewonnen. De opdracht was aan te geven waarom je een bepaalde droomreis wilde maken. In haar motivatie had ze geschreven dat ze graag wilde uitzoeken wat er met haar engelse opa, George Henri William Bibby, gebeurd was in de 1e Wereldoorlog. Ze zou daarvoor naar Engeland moeten om informatie te vinden over het North Staffordshire Regiment, waar hij bij hoorde. Het regiment vocht in Gallipoli Turkije in 1915, reisde daarna af naar Egypte, vocht in Irak (de slag bij Kut-el-Amara), waar George ergens gewond raakte, waarschijnlijk ook nog ergens gevangen werd genomen en toen werden alle soldaten weer verscheept naar Engeland. Hij kwam pas in 1919 terug, trauma's en een slecht functionerende arm rijker. Ze is in the National Archive London geweest en heeft ook in de streek waar hij vandaan kwam, the Midlands bij Stoke-on-Trent, het archief van soldaten uit de Eerste Wereldoorlog bekeken, met hulp van een expert ter plaatse. Overigens zat er ook een nog lunch met Chris Zeegers in de deal, jawel zij wel, lucky woman...Anyway, gisteren kwam ze bij ons langs, weggebracht door Pamela uit Bristol (een engelse vriendin van mijn moeder van ooit, waarnaar ik genoemd ben). Heerlijk gegeten, bijgepraat, alles gehoord over de zoektocht naar deze gedeelde Bibby voorvader (mijn overopa namelijk) en nu zelf ook geinfecteerd, want er zijn nog veel vragen onbeantwoord. Vandaag een dagje Bath, met koffie met taartjes in the Pumproom, een bezoek aan het Jane Austen Centre (been there, done that gevoel, beetje knullig museum met een hylarische gids die de tekst met luide stem in onze richting afvuurde, terwijl we maar met 4 in het zaaltje zaten), een wandeling langs the Circus en The Royal Crescent, kijken naar huizen en tuinen, en lunch bij Jamie's Italian. Heel gezellig en weer helemaal bij!

Volg op http://www.volkskrantreizen.nl/reisverhalen/451/ haar zoektocht en verhaal!

Jacqueline

Monkton Sportdag

Het schooljaar is bijna afgelopen, wat al bijna een surrealistische ervaring op zich is, en wordt nu nog afgetopt met allerlei evenementen. Zaten we gisteravond bij het schoolconcert chique te wezen (met Karlijn en Lotte in het Junior Choir, ze zongen Duffy Yeah Yeah), werden we vandaag verwacht voor de sportdag op de sportvelden van de school. Onder een blauwe, licht bewolkte, hemel werd er serieus aan sport gedaan. Alle kinderen hadden een eigen programma, je was ingedeeld daar waar je talent het meeste uit de verf zou kunnen komen. Karlijn deed mee aan Long Jump, High Jump, 300 mtr hardlopen en Estafetteloop. Lotte deed mee aan Long Jump, Rounders Ball, 100 mtr hardlopen en Estafetteloop. Je deed mee als individu maar tegelijkertijd kwam je ook uit voor je huis (Easterfield in dit geval). Het evenement werd afgesloten met een enorme touwtrekwedstrijd (Tug of War) van alle huizen tegenelkaar (zie foto's) en de prijsuitreiking. De meiden hebben stinkend hard gewerkt en werden in bijna alle evenementen of wel 2e of wel 3e, hartstikke goed dus. Leuke dag, met alle ouders op de velden, en Year 3 had een picknick gepland op het gras.

Sportdag

Oh Deer!

Wat is dat toch met dieren? Dieren in het wild vooral...Dat je zo blij wordt als je er 1 ziet. Nou ja, ik tenminste. Dat je denkt dat je mazzel hebt dat je dat (nog) kan zien, zomaar opeens, onverwacht..en dat je je dan een beetje gelukkig voelt. Konijnen en hazen, roofvogels, vossen, eekhoorns en vaak ook herten. Nu woont er een jong hertje achter ons huis. Vanuit de badkamer zien we dat mooie dier 's ochtends vroeg in het graanveld en als ik met Beau wandel kom ik hem tegen en springt 'ie elegant soms een stukje mee, ons ernstig wantrouwend natuurlijk. Ook met Karlijn en Lotte kwam ik hem laatst tegen, we konden hem bijna aanraken. Yep..mooi mazzel!

Cricket en nog eens Cricket

Hoewel zelf (nog??) geen liefhebber van cricket (mijn hemel, wat duurt dat gestiefel lang, snurk) blijkt Lotte ineens helemaal verliefd op deze, vooruit dan maar, sport. Op vrijdag stond ik langs de lijn bij de Bath Cricket Club, op een fantastische lokatie midden in de stad, omdat er speciaal een wedstrijd voor meisjes was georganiseerd. En zo speelden Karlijn en Lotte voor Monkton tegen Kingswood en the Paragon en wonnen ook nog! Ze kregen een echte England player als tijdelijke coach en trainer. Vervolgens ging Lotte op zaterdagochtend trainen met het jongensteam (met alleen haar vriendin Flora) olv de geestigste sportleraar rugby en cricket Mr. Staunton (al neus ophalend: Every busdriver can become a player for the Dutch Cricket team....ik denk dat Mr Staunton een beetje geschrokken was van de uitslag NL Engeland). En om dit hysterische cricketweekend af te sluiten vertrokken Lotte en Mark Jan vandaag met Flora en haar vader Bill naar Taunton naar de Wereldkampioenschappen Cricket voor vrouwen. Zo...als dat maar geen gewoonte wordt...geen hockey maar wel cricket..er zijn grenzen!

Goede Doelen

Als je door Bath loopt zijn er altijd wel mensen met een verzamelactie bezig. Soms lekker ludiek!

Balans

Een beetje balans zoeken tussen al die religies, want dat is wel nodig (zie onder de zeepkistjes spreker; dit keer God versus Darwin, in dit zijnde het Darwinjaar, alle darwin principes werden natuurlijk makkelijk weerlegt, er was alleen niemand die luisterde...alleen ik, en ik ben nu een beetje in de war, dat snap je). Aan de broek van deze man kan je zien dat hij regelmatig 'knielt in een bed van violen'.

Au!

In de beste boekwinkel van Bath, Waterstone's, heb je niet alleen een sectie Biographies maar is ook ruimte gemaakt voor mensen met echte kwelverhalen.

Liefs uit Bath

Paardrijden met Tina

Langzaam aan gaan we naar het eind van het jaar, nog 3 en een halve week en dan zit het eerste schooljaar hier erop. I don't believe it! Dat betekent ook dat er voorlopig niet meer paard wordt gereden. Voor Lotte is dat niet zo erg, want zij kan in Year 4 paardrijden weer kiezen als Activity. In Year 5 is er geen tijd meer om paard te rijden, dus zullen we voor Karlijn een andere oplossing moeten vinden! Lotte kan inmiddels ook in galop en is helemaal blij en trots en hield de laatste keer ook haar paard onder controle terwijl hij stijgerde en ervandoor ging. Cool girl!

GoeieGast15; Frits Solo!

Een paar dagen opa over de vloer is altijd een feest! Bijpraten, wijn proeven (en kopen) met Mark Jan, drummen en piano spelen, mee naar school, Ratatouille maken, wandelen naar Combe Hay (met heerlijk lunchen en veel te veel wijn bij de Wheatsheaf), shoppen met mij in Bath en lunchen in The Pumproom, met Karlijn naar de Victoria Art Gallery, samen snurken bij de film (MJ en Frits), trampoline springen, Beau uitlaten, slapgrappen, etcetc. Het was weer veel te gezellig, snel weer op herhaling (met Anjo), tenzij je niet meer terug wilt komen in deze natte lousy shit zooi (inside joke!)!

Opa Frits

Nederlands Nationale Cricket Team verslaat Engeland!

Talk of the town hier, ongelofelijk, kijken of ze deze succesformule kunnen doorzetten, met dank aan Hanneke op afstand, voor de tussenstanden en het joetjoebje, maar we hebben het zelf gelukkig ook nog kunnen zien wat later op de avond in de herhaling. 9 juni volgt de volgende wedstrijd tegen Pakistan.


Maar Cricket blijft een funny game (wat mij betreft).....Lotte is in enthousiasme aangestoken door haar vriendin Flora, die op school met het jongensteam mee mag doen (alleen met de trainingen, want cricket is op school alleen voor jongens) en gaat aanstaande zondag met Flora en de twee vaders (een vader dochter happening) naar de wereldkampioenschappen cricket voor vrouwen.

Lente!