The proud Easy Rider

...die verrekte jongensdroom....

Vakantie in eigen land: Cornwall

Net terug uit Cornwall en nu gefrustreerd dat ik niet kan dichten. Dit gedeelte van het land doet je namelijk zoeken naar poetische vergelijkingen. Ik heb het gevoel dat ik niet zomaar weg kom met dat het mooi was of leuk of fantastisch. Of hoe het weer was of dit of dat plaatsje. Nee, hier hoort iets belangrijkers bij, iets beters, en daar komt dan die frustratie dat ik niet kan dichten. Als ik toch iets zou proberen dan zo....Cornwall is prachtig rauw en doet zeer, iets ontembaars zit erin, een beetje als die woeste vent waar je verliefd op was, die je kon liefhebben maar niet hebben, niet omdat je jezelf dat niet een tijdje wijs kon maken, maar het zou lijden worden en afzien, maar je ook vreselijk pijnlijk geluk geven, aan het eind zou je geen kracht meer hebben en het moeten loslaten. De kust is prachtig en woest. We hebben het gezien met strak blauwe lucht en in dikke gure mist en in al deze verschillende omlijstingen altijd weer indrukwekkend. Het land ziet er uit als een lappendeken en je krijgt het gevoel dat het leven hard is. Hard maar toch die plek waar je nooit van weg zou willen gaan. Doordrenkt van historie, van prehistorie via Kelten, kastelen, via piraterij, bloederige oorlogen en mijnbouw. In de regenachtige mist voelden we bijna de Keltische mystiek, van geheimzinnige kleine bronnetjes in bossen, brede vlaktes met vreemde steenformaties en resten van dorpjes. We stonden op Lizard Point, het punt waarop de Engelsen, onder de heerschappij van Elizabeth de Eerste, 130 schepen van de Spaanse Armada zagen verschijnen (1588) en ze toch 'versloegen' met 55 schepen. Een kust waar ontelbare schepen lek sloegen tegen de grillige kust. De dorpen zijn opsmukloos (op hier en daar een toeristische uitzondering na), met kleine haventjes en vol met kleine galerietjes van kunstenaars die hun inspiratie zo van straat kunnen plukken. In de pubs Lager en Fishermans Pie. Het was te kort, we moeten terug, maar eerst even bijkomen van al die bijzondere indrukken.

Al misselijk.....dan wens ik je nu veel succes met het bekijken van de 234 foto's!

Cornwall

Voor de liefhebber; We zijn geweest in Porthleven (weinig toeristisch eerlijk dorp, met haventje, een paar winkeltjes en een goeie authentieke pub), waar we ons huisje in de haven (uitstekend schoon en goed verzorgd!) huurden van www.porthlevenholidaycottages.co.uk (550pond voor een hele week), we bezochten Penzance (lelijk, maar goeie haven om boottocht te maken), Mousehole (erg klein en leuk), St. Ives (veel kunstenaars en galerietjes, Tate Museum -erg leuk, ook voor kinderen van alle leeftijden-, winkeltjes, terrasjes, pubs, strand) en Lizard Point, dat het eind van de wereld lijkt. We hebben een gedeelte van de Coastal Path gelopen, rondom Porthleven en later bij St Just, heel indrukwekkend en prachtig, in heerlijk weer (wat helpt) en hopelijk krijgen we ooit de kans om hem helemaal te lopen met overnachtingen in B&B's (op de wenslijst). We zijn daarvandaan naar St Just gegaan, een eenvoudig maar leuk stadje met veel ateliers en goeie pubs en hebben geslapen in de Boscean Country House (niet heel goedkoop -twee kamers, twee badkamers-, maar heel kindvriendelijk met grote tuin en goed ontbijt). Cornwall, ga erheen, zeker ook met kinderen!

Songcontest Monkton huizen

Gisteren deden Karlijn en Lotte mee aan de Songcontest tussen de 4 verschillende 'huizen' van Monkton. Het was de dag van de grote muziekexamens op school. Verschillende kinderen doen daar individueel aan mee (ontroerend goed en ook zo ontroerend vals soms), maar ook voor hun eigen huis. Alle leerlingen zijn verdeeld over deze 4 huizen, die door het jaar heen sportief en academisch met elkaar de competitie aangaan. Alle 4 hadden ze een Abba song gekozen (vanwege het succes van Mamma Mia) en werden daarna door een jury van muziekleraren (die ook allemaal verdeeld zijn over de huizen) beoordeeld. Easterfield (waar Karlijn en Lotte bij horen) moest als laatste op en ze waren geweldig! De school die toch wat stijfjes is bij tijd en wijle kwam helemaal los. Kijk hieronder naar hun optreden (in midden Lotte vooraan, Karlijn daar direct achter en kijk ook naar Mr Parnell de sportleraar van de jongens rechtsachterin met de tamboerijn). Druk ook op HQ onderin, voor betere kwaliteit!

Na hun optreden kwam de jury bijeen en mochten de leerlingen met elkaar praten tijdens het wachten, maar de stemming zat er inmiddels zo in dat ze allemaal vanzelf begonnen te zingen en zo ontstond er een geweldige sfeer waaraan al die kinderen meededen. En deze moeder meedansen natuurlijk (wel als enige...mmm) met tranen in m'n ogen van ontroering, huilebalk...Toen ze ook op de stoelen gingen staan, werd de orde weer gedeeltelijk hersteld, want dat ging natuurlijk te ver....maar het mocht de pret niet drukken! Druk op HQ voor betere kwaliteit.


Oh en wie had gewonnen.....Easterfield natuurlijk!

MP declaratie schandaal/The house of Common(Criminal)s

In de UK is aan het licht gekomen dat de volksvertegenwoordigers het niet zo nauw nemen met de declaratieregels (klokkenluider: Daily Telegraph). Hoewel deze regels in sommige gevallen te ruim te interpreteren zijn, bleek een grootschalig onderzoek naar de declaraties (en de precieze bedragen) meer dan noodzakelijk. De declaraties betreffen vooral verbouwingen (keuken, badkamers, openhaarden etc.) of kosten aan 2e, 3e en zelfs 4e huizen (ook herinrichtingskosten) en hypotheek rente/gemeente belasting declaraties. Interessant is dat sommige MP's hun tweede of derde huizen lieten opknappen en daardoor voor meer geld verkochten. Maar er werden ook tuinmannen, planten, luiers, kleding voor partners, DVD spelers, boodschappen (tot en met een broekpers) gedeclareerd. Zelfs premier Gordon Brown schijnt een bedrag van bijna 7000 pond gedeclareerd te hebben om zijn broer te betalen om een schoonmaakbedrijf opdracht te geven om zijn flat schoon te maken. MP's met rode koontjes verschijnen elke dag op de televisie en hakkelen excuses met de belofte het geld onmiddelijk terug te betalen (bang als ze zijn om uit hun partij gezet te worden)en het gaat soms om enorm bedragen. En dan heb je ook de 'ich-habe-es-nicht-gewusst'ers. Je zou het al deze grijze muizen bijna gunnen, als je je realiseert hoe stoffig al die banen zijn en hoe moeilijk het is om de wereld te veranderen (waarschijnlijk je doel toen je nog jong was en de politiek inging) en dat dit doekjes voor het bloeden zijn. Maarrr nee, terugbetalen schuivuiten, pennelikkers, regeln**kers, stofpraterssss, jokkebrokken! Hieronder het altijd briljante 'Have I got news for you' van deze week, met volle aandacht voor het onderwerp!

Uitgaan4: The Affordable Art Fair

The AAF heeft tot doel kunst onder de aandacht van meer mensen te brengen door de kunstwerken betaalbaar te maken. Het is een beurs met galerie stands waar je kunst kan kopen van 50 tot maximaal 3000 pond, van een enorme lijst kunstenaars, bekende (zoals bv. Sir Peter Blake -de Beatles St. Pepper hoes-/popart) en minder bekende kunstenaars. De Fair gaat naar een paar grote steden in de wereld (Londen, New York, Parijs, Brussel, Brisbane, Melbourne, Sydney en ook Amsterdam -nov Westergasfabriek, zie website en gaan!-), maar stond dit jaar ook weer in Bristol (en is de grootste Artfair van West Engeland). Vanmorgen vertrok ik met Helen en Anne per trein naar Bristol en na ongeveer 15 minuten stonden we al in Temple Meads en liepen we naar de grote tentoonstellingshal (het oude stationsgebouw uit 1840 ontworpen door de bekende architect Brunel). Veel mooie en spannende kunstwerken gezien, maar ook gezien dat veel kunstenaars ongeveer hetzelfde doen. Een stuk of 10 galeries leken als druppels water op elkaar. Toch weer heel inspirerend om naar kunst te kijken, zeker nu ik ook weer een beetje begonnen ben. Mark Jan kwam meelunchen en had ook even tijd om rond te lopen. We vielen allebei voor het werk van Susan Elliot, helemaal te gek, van Richard Heeps (fotograaf, nog nooit fotoart gekocht) en van Annie Rouse. Hieronder wat foto's van de kunstwerken van Elliot, Heeps en Rouse, om een idee te geven. En nu sparen voor volgend jaar....

Making yourself ridiculous; deel 2

Met een aardige moeder van het schoolplein had ik het over speeldate mogelijkheden voor de kinderen. Na wat heen en weer gepraat over de beperkte vrije middagen om iets te plannen en de volle agenda's, zei ik: 'Maybe we can meet during the summerholidays, go out with a picknick basket, so the children can play out in the fields. We'll take some wine and read sleazy magazines'. Ze verschoot drie keer van kleur en bleef maar zeggen 'oh pam, oh pam', waarna ze de slappe lach kreeg. Ik realiseerde me eigenlijk vrijwel meteen dat ik 'gossip magazines' had moeten zeggen, want nu stelde ik voor om liggend in het gras met glas wijn bij de hand porno blaadjes te kijken met haar. Erger kan natuurlijk niet, hier bij die puriteinen....aan de andere kant 'hey, why the hell not?'.

Catch it, Bin it, Kill it

En ja, de UK heeft weer een heerlijke postbus 51 n.a.v. de groeiende paranoia door de Swine Flu. Lotje herhaalt de spreuk te pas en te onpas, omdat ze hem op school er ook ingestampt krijgen.

Lazy Sunday Afternoon

Een zondagje niks, ook lekker. De foto's spreken voor zich...overigens is het leuk om de tuin te zien bloeien in de lente, veel kleuren!

Lazy Sunday

GoeieGast14: Goeie Gasten!

Afgelopen donderdag kwam de familie Bauer aan in onze humble home. Al een paar dagen London achter de rug en nu even bij en aan ons snuffelen. Gezellige avonden met wijn en goeie diepe gesprekken met bekende humor. Verder waren deze GoeieGasten zelf op stap en als ik terug kwam hadden ze ook nog de keuken opgeruimd, hee now you're talking! Voorbeeldige vrienden... De kinderen waren allemaal ook happy, als vanouds......dat heb je als je elkaar je heeeele leven al kent. Bente en Teun op de foto, maar waar is Brammmm? Stom zeg!

Bauers

Gespot!

Gespot.....Veel Japanse toeristen met masker voor, tegen de Mexicaanse flu....ziet er achterlijk uit en geestig ook!

Bash the Dutch/Brits 4: Rijbewijs Perikelen

Helaas heeft Mark Jan al twee bonnen op zijn naam voor te hard rijden en hij doet al zo voorzichtig omdat ze zo streng zijn (zijn woorden). Omdat wij een Nederlands Rijbewijs hebben en dus niet onder het gewone penalty systeem vallen tw. boete en punten van je rijbewijs (je hebt er 8, deze grappen kosten steeds 3 punten), moet hij voorkomen en de uitkomst kan een hele hoge boete zijn. Beter om dan het Britse rijbewijs aan te vragen (dat moet sowieso na 3 jaar) en de punten op het rijbewijs afrekenen plussss een cursusje consequenties van te hard rijden in het verkeer over je heen laten komen. Nu het probleem...bij de uitgifte van zijn Nederlandse rijbewijs is per abuis een verkeerde uitgifte plaats vermeld. Mark Jan heeft nl. zijn motorrijbewijs op de Antillen gehaald en nu staat als uitgifteplaats van zijn totale rijbewijs: De Antillen. Nee, de Antillen vallen niet onder EU en dus moet Mark Jan...ja en nu komtie...waarschijnlijk opnieuw zijn rijbewijs halen.....jajajijlachtmaarhetishelemaaaaaalnietleukver***!

Que Pasa?

SMSje van Petra: 'Als je op internet naar Koninginnedag kijkt, kijk goed bij de Naald, want daar staan we en zwaaien. Zwaai je terug?' Een paar minuten later reed er een zwarte auto door beeld. Heeee Que Pasa? Toch niet in Nederland? Hoewel geen vlagger bij verjaardagen en geen koningshuisbewonderaar (ja ja bindende faktor en belangrijk die continuiteit en wat wil je dan een president, die zijn ook duur en zo nou wat een zware baan...dus niet meteen boos worden), hoop ik niet dat de sfeer van Koninginnedag verandert. Het is een uniek volksfeest en heeft iets heel ongedwongens en benaderbaars. Als de koningin in een pausmobiel rond wordt getrokken verstopt achter een cordon van zwart bebrilde en bepakte mannen, gaat er iets heel moois in Nederland verloren. Maar goed het zal verloren gaan...zoals onze buurman hier zegt; 'het is een wake-up call, dit soort dingen kan helemaal niet meer zonder extreme bescherming'. Jammer, jammer, jammer. Gelukkig was Petra okee! (kunstwerk van Juriaan van Hall, in opdracht van NRC)

GoeieGast13: Leonoor&Robert

Op doorreis van Cornwall naar Wales kwamen Oma en Opa Van De Boerderij drie dagen bij ons langs. Heel cool in hun eigen mini-van. Helaas is het weer wat minder en was het een prima moment om even een paar dagen in een warm huis te zijn met groot bed en wasmachine. En het waren gezellige dagen, we hebben natuurlijk gewandeld, naar de Wheatsheaf en daar in de zon gezeten met een glas wijn en heerlijk gelunchd. Ik heb zelf ook heerlijk gekookt, al zeg ik het zomaar zelf. Leonoor en ik zijn op kadootjesjacht in Bath geweest met een lekkere koffie in Waterstone's. Robert en Mark Jan zijn gaan vliegeren met Karlijn en Lotte. En tussendoor even het leven doornemen en bijkletsen. Gisteren zijn ze weer vertrokken richting Wales. En Jeroen en Andrea, dank voor de lieve kadootjes, er is ook weer een batch terug op weg naar jullie, liefs!

RobLeo