Lymington

Omdat Mark Jan een werkafspraak had in Portsmouth reden wij, afgelopen vrijdag, met hem mee tot het station van Totten om daarvandaan naar Lymington (spreek uit Limington) te boemelen. Stokoude conducteurs in een stokoude trein hadden geen aanmoediging nodig om over de trein of over hun leven te verhalen. Wat wij alleen maar leuk vonden natuurlijk. We reden door het prachtige natuurgebied 'New Forest', waar je overal wilde paarden, wilde pony's, herten, konijnen en vossen ziet lopen. Zomaar uit het raam van de trein die daar doorheen rijdt.
Lymington zelf is een plaatsje aan de zuidkust van Engeland (Devon) en van oudsher (van heel heel oudsher) een zeeroversnest. Een pitoresque (jawel, alweer) dorpje, met winkeltjes met mooie facades, een behoorlijke haven en vissers die de vangst van de dag op de kade laadden. We aten een broodje in een te lief zaakje, waar een leuk meisje van eind twintig wel had ondernomen waar we af en toe nog steeds stiekem van dromen. Trots vertelde ze dat wij net Howard Donald van Take That misgelopen waren, die daar een ijsje had gegeten. Aan het begin van de middag sloot Mark Jan aan en hebben we lekker gelunchd aan de haven.

Lymington