Nadat ik me donderdagavond en vrijdag even niet zo jofel voelde, was het fijn om zaterdagochtend vroeg met zijn vieren op stap te gaan. Even reizen en het fijne gevoel is zo weer terug. Dit keer was het doel Exmoor National Park, een enorm gebied aan de noordkust van Devon, op zoek naar grillige kust. In Porlock vonden we een prachtig plaatsje met wat lager een klein haventje (Porlock Weir). Grote woeste zee, keien en een fijne pub met brandende open haard. Daarna op weg naar Combe Martin, weinig opwindend, maar opeens bestond de kust uit heftige rotspartijen en door naar Ilfracombe, lekker lelijk (wel goeie tapas!), met woeste zee en wind. Nadat we in een wat rommelig hotelletje een nacht goed geslapen hadden reden we naar Lynmouth, een pitoresque havendorpje met kleine winkeltjes en fijne eettentjes. Aan de kust valt op dat de getijden veel heftiger zijn dan in 'good ol' holland', de schepen in de haven vallen gewoon droog gedurende eb en, als vloed weer inzet, drijven ze in no time weer op het water. Het landschap is bijzonder mooi heuvelig en schapen, paarden, ezels en koeien lopen gewoon van land naar land, over de weg, wel oppassen geblazen. We gaan zeker terug naar deze streek!
Van Lynmouth naar Glastonbury (op de terugweg), alwaar in Glastonbury Abbey (uit de 7e eeuw)Koning Arthur en Koningin Quinevere begraven lagen (or so they say). In 1191 zijn de lichamen gevonden en in een speciale tombe gelegd, maar in 15honderdnogwat is deze tombe verdwenen tijdens de afbraak van Katholieke Abdijen. In die tijd heerste de Engelse koning Hendrik VIII die bij geld problemen gewoon de kerken van hun schatten beroofde, bovendien wilde hij scheiden en met Anna Boleyn verder (en omdat de paus hem daarvoor geen toestemming gaf, verklaarde hij zichzelf tot hoofd van de kerk waarmee al de kerkelijke onrust begon die leidde tot de overgang naar het Protestantse geloof/Anglicaanse Kerk). Natuurlijk kan de Holy Grail ook nog ergens liggen en Lotje heeft zich rot gezocht. 'Ja', zei ze uiteindelijk zuchtend, 'als weet ik hoeveel mensen dat ding al zoeken en al honderden jaren lang, zal ik hem zeker niet vinden in een uurtje, maar ik had hem zo graag willen vinden!'. Al met al is de ruine van de Abbey prachtig, maar Glastonbury zelf een beetje engig, het lijkt alsof heel mystiek Engeland neergestreken is, in dit voor de rest wat verlopen plaatsje en alles is lekker gothic, ruikt naar wierook en het lijkt er permanent halloween. Hieronder de foto's:
Nadat ik me donderdagavond en vrijdag even niet zo jofel voelde, was het fijn om zaterdagochtend vroeg met zijn vieren op stap te gaan. Even reizen en het fijne gevoel is zo weer terug. Dit keer was het doel Exmoor National Park, een enorm gebied aan de noordkust van Devon, op zoek naar grillige kust. In Porlock vonden we een prachtig plaatsje met wat lager een klein haventje (Porlock Weir). Grote woeste zee, keien en een fijne pub met brandende open haard. Daarna op weg naar Combe Martin, weinig opwindend, maar opeens bestond de kust uit heftige rotspartijen en door naar Ilfracombe, lekker lelijk (wel goeie tapas!), met woeste zee en wind. Nadat we in een wat rommelig hotelletje een nacht goed geslapen hadden reden we naar Lynmouth, een pitoresque havendorpje met kleine winkeltjes en fijne eettentjes. Aan de kust valt op dat de getijden veel heftiger zijn dan in 'good ol' holland', de schepen in de haven vallen gewoon droog gedurende eb en, als vloed weer inzet, drijven ze in no time weer op het water. Het landschap is bijzonder mooi heuvelig en schapen, paarden, ezels en koeien lopen gewoon van land naar land, over de weg, wel oppassen geblazen. We gaan zeker terug naar deze streek!
Tje wat is het er toch mooi, nooit geweten dat Engeland zo mooi is.Bofkonten!!!
BeantwoordenVerwijderen