Even nog een klein stukje over de brief die wij gisteren kregen van school. Na het lezen was ik zo melig dat ik niet kon ophouden met foute grappen maken. De vraag is of ze gelijk hebben of dat dit een typisch geval van paniek is.
Waar ging het over. Een bloedje serieuze brief van ons hoofd van de school aan de ouders van groep 6,7 en 8 (in NL zou dat groep 7, 8 en de niet bestaande 9 zijn). Verkering op school werd verboden. Waarom? Omdat kinderen sowieso toch niet weten wat een man vrouw relatie inhoud, omdat het andere kinderen uitsluit, omdat degenen die geen verkering hebben zich gedwongen zouden voelen om ook verkering af te dwingen want anders word je misschien uitgescholden voor lesbo of homo (woorden die sinds 2007 banned zijn van school, stond in de brief aangegeven). Thuis wordt aangeraden giecheligheid over verkering onmiddellijk de kop in te drukken, geen aanmoedigingen, geen kadootjes voor je liefje op afstand, geen kado's met Valentijnsdag (Karlijn heeft 2 Valentijns geleden een onmogelijk grote chocolate box in de vorm van een diep rood hart gekregen van een jongen, ze wist niet waar ze moest kijken....ah het ongemak) en niet samen naar de film maar in een groep.
Ach, misschien zit er iets in, maar het werkte vooral op mijn lachspieren, want het klonk zo banaal. Het lijkt mij iets dat de school met individuen oplost of iets dat ouders misschien vanzelf een beetje proberen te sturen, maar om er nou meteen een policy van te maken....I don't know. Voor Karlijn is dit onderwerp echt ver van haar bed show. Lotje daarentegen, maar die zit nog in groep 5, die mag nog. Je moet weten dat we hier al zoooo beschermd zitten, op die te keurige posh school met die zware gristelijkheid, in dat te brave plaatsje. Het probleem is dat die kinderen nu pas echt wakker zijn, want het onderwerp ligt nu op straat (niet alleen is er in chapel -elke morgen chapel- over gesproken, maar werden wij gevraagd er ook met onze kinderen over te praten)...nu pas gaan ze er echt overnadenken...nu gaan ze ondergronds.